به گزارش سایت www.2-spyware.com، کارشناسان امنیتی یک بدافزار جدید را کشف کردند که که بدون اجازه به دستگاه‌های اندروید وارد می‌شود و اقدام به دزدی اطلاعت شخصی تایپ شده در برنامه های پیام رسان میکند. این برنامه مخرب به عنوان یک ویروس ساده ولی موثر است که قادر به پنهان کردن حضور خود در دستگاه به صورت موثر است.

این تروجان برای حفظ پایداری خود، تلاش میکند که فایل "/ etc / install-recovery.sh" را بر روی دستگاه هدف تغییر دهد. اگر این تغییر موفقیت‌آمیز باشد، ویروس با هر بار راه‌اندازی دستگاه مجددا فعال می‌شود.
به نظر می‌رسد که هدف اولیه این بدافزار، دزدیدن اطلاعات از همه پیام رسان های نصب‌شده روی دستگاه است و سپس آن را به یک Remote Server ارسال می‌کند. آدرس IP سرور ذکر شده از یک فایل پیکربندی محلی بازیابی شده‌است.این بدافزار فعالیت خود را بر روی پیام رسان های زیر به نتیجه میرساند:

• Skype
• Facebook Messanger
• Twitter
• Viber
• Telegram Messenger
• Line
• Weibo
• Tencent WeChat
• Walkie Talkie Messenger, etc.

همان طور که مشاهده میکنید اکثر پیام رسان های محبوب در سراسر جهان به منظور استخراج اطلاعات، تحت‌تاثیر قرار می‌گیرند.

پیکربندی مبهم مانع تشخیص بد افزارهای مخرب می شود

با وجود عملکرد ابتدایی این بدافزار، متوجه میشویم که از رویکرد پیچیده‌ای برخوردار است که در هنگام گریز از تشخیص از آن استفاده می‌کند.به طور معمول نرم افزارهای امنیتی نمیتوانند این تهدید را تشخیص دهند، زیرا فایل پیکربندی و یک قسمت از ماژولهای آن را مسدود میکند. تحلیل و انالیز پویا نیز براحتی مقدور نیست زیرا این بدافزار از قابلیت های ضد شبیه سازی (anti-emulator) و اشکال زدایی (debugger) ستفاده می‌کند.
محققان امنیتی متوجه شده‌اند که بدافزار در داخل کد منبع خود، یک strings را پنهان کرده‌است تا در معرض قرار نگیرد. سرور C & C و مقادیر دیگر در یک فایل پیکربندی قرار گرفته اند که به بدافزار کمک می‌کند تا با کنترلر خود ارتباط برقرار کند.
این بدافزار اولین بار در یک برنامه چینی بنام ماژول ابری (Cloud Module) پیدا شد و از پکیجی با نام com.android.boxa استفاده کرد. با این حال، به این دلیل که هیچ فروشگاه نرم افزارهای اندروید (Play Store) در چین وجود ندارد، بسیار محتمل است که تهدید مغرضانه از طریق وب سایت‌های شخص ثالث و سایت‌های اپلیکیشن آندروید توزیع شود.

داده‌های نشت شده ممکن است برای اهداف غیر قانونی استفاده شوند

حتی اگر داده‌های جمع‌آوری‌شده ممکن است اطلاعات حیاتی مانند کلمه عبور بانکی را افشا نکنند، می‌تواند اطلاعات مفید دیگری مانند محل ملاقات، پروژه‌ها، نام‌ها و غیره را جمع‌آوری کند. این داده‌ها می‌توانند برای تعیین اهداف و گرایش‌های سازمان‌ها به کار روند.علاوه بر این، می توان آن را برای کمپین های جاسوسی یا برای کسب اطلاعات در مورد کارکنان خاص برای اجرای کمپین های فیشینگ و آلوده کردن شبکه ها با ransomware یا تهدیدات سایبری مشابه استفاده کرد.
مدیر خدمات مشاوره‌ای EMEA، آقای Neil Haskins نگران شیوه و روش شرکت‌ها و کارمندانی است که اطلاعات حساس را اداره می‌کنند:

"بسیاری از سازمان‌ها زمان، پول و منابع را صرف امنیت پلتفرم های ایمیل با آخرین و بزرگ‌ترین تکنولوژی می‌کنند. آن‌ها اسناد پالیسی های پست الکترونیکی را بیرون می‌آورند و سپس به کاربران در مورد استفاده مناسب از ایمیل آموزش می‌دهند، و فراموش می‌کنند که کارمندان نیاز دارند که اطلاعات بیشتری در خصوص پیام رسان ها دریافت ‌کنند، و در حقیقت، چون ایمیل آن‌ها را مسدود می‌کنند، آن‌ها از پیغام رسان ها برای عبور از فیلترینگ ایمیل ها استفاده می‌کنند. این طبیعت انسان است. با توجه به این حقیقت که اکثر مردم برنامه‌های پیام‌رسانی چندگانه در لب تاپ‌ها، تبلت ها و تلفن‌های همراه دارند، میبینیم که سطح حمله بسیار عظیم است."

برای اجتناب از نشت داده‌های غیر ضروری، ما به کاربران Android توصیه می‌کنیم که هرگز برنامه‌های کاربردی را از طرف ثالث دانلود نکنند و تنها از گوگل و فروشگاه های معتبر برای این منظور استفاده کنند.

توییتر در اقدامی بی سابقه حساب های کاربری قفل شده را حذف کرد

چند ساعت پیش جک دورسی در توییتی نوشت که حذف حساب های کاربری قفل شده از لیست فالوئرها شروع شده است. با توجه به بررسی های صورت گرفته، حساب کاربری متعلق به مدیر توییتر، پس از این اقدام، حدود 200 هزار نفر از کاربرهایش را از دست داده است و ظاهرا این روند کاهشی، همچنان ادامه دارد.

نکته جالب توجه، ریزش قابل توجه تعداد کاربران در حساب کاربری Twitter@ از حدود ۶۳ میلیون کاربر به حدود ۵۵ میلیون است و ظاهرا این حساب کاربری،حدود ۸ میلیون از فالوئرهایش را از دست داده است.

 

شما در حال ملاحظه صندوق ورودی جیمیل خود هستید و ایمیلی با موضوعی عجیب مشاهده می کنید: یک رشته اعداد به دنبال "اعلان از طرف گوگل".

به نظر می رسد کلاهبرداری فیشینگ یا به روزرسانی شرایط خدمات جیمیل باشد. اما این می تواند تنها فرصتی باشد که می توانید گوگل را از به اشتراک گذری اطلاعات شخصی خود با سازمان ها منصرف کنید.

شرکت های فناوری که دارای دیتابیس ارزشمندی از اطلاعات شخصی هستند، به اهداف رایج اجرای قانون و درخواست های دولت تبدیل شده اند. بزرگترین نامهای این صنعت مانند گوگل، فیسبوک، توییتر، لینکدین و غیره درخواستهای داده را دریافت می كنند (از اعلام احضاریه تا نامه های امنیت ملی) برای كمك و در کنار آنها سایر اقدامات مانند تحقیقات جنایی و غیركیفری و همچنین دادخواستها.

ایمیلی مانند این ایمیل فرصتی نادر است که کاربران می توانند در زمانی که سازمان های دولتی به دنبال داده های آنها هستند، متوجه آن بشوند.

در مورد گوگل، این شرکت به طور معمول به کاربران اطلاع می دهد که کدام آژانس اطلاعات آنها را جستجو می کند.

در یک ایمیل که لس آنجلس تایمز آنرا بررسی کرد، گوگل به گیرنده اعلام کرد که این شرکت درخواستی را از وزارت امنیت داخلی برای تحویل اطلاعات مربوط به حساب گوگل خود دریافت کرده است. (گیرنده ایمیل را به شرط ناشناس ماندن به دلیل نگرانی در مورد اجرای قوانین مهاجرت به اشتراک گذاشت). این حساب ممکن است به جیمیل، یوتوب، تصاویر گوگل، پرداخت های گوگل، تقویم گوگل و سایر سرویس ها نیز مرتبط و پیوست باشد.

این ایمیل که از تیم پشتیبانی تحقیقات حقوقی گوگل ارسال شده است، به گیرنده اطلاع می دهد که گوگل ممکن است اطلاعات شخصی وی را به DHS تحویل دهد، مگر اینکه ظرف هفت روز نسخه ای از دادخواست مهر دادگاه را برای لغو درخواست دریافت کند.

پارومیتا شاه، یکی از بنیانگذاران و مدیر اجرایی شرکت حقوقی حقوق مهاجرت با نام جاست فیوچرز، گفت: این درخواست بسیار بزرگی است که باید در مدت زمان کوتاهی حذف شود.

شاه گفت: "آنچه گوگل از شما انتظار دارد این است كه احضاریه را لغو كنید و این شما را ملزم می كند كه به دادگاه فدرال بروید". وی افزود: "من می خواهم بدانم که چه تعداد از مردم متوجه این موضوع هستند که فقط هفت روز فرصت دارند تا یک وکیل استخدام کنند تا استیضاح ICE را در دادگاه فدرال لغو کنند".

ایمیل دریافتی از گوگل شامل کپی درخواست قانونی نمی شود. به محض درخواست، گیرنده دریافت که این احضاریه اداری از اداره مهاجرت و امور اداری ایالات متحده است. ICE به دنبال نام ها، آدرس های ایمیل، شماره تلفن ها، آدرس های IP، آدرس پستی، طول خدمت مانند تاریخ شروع و روش های پرداخت حقوق بود که ممکن است به هر روشی به حساب گوگل مرتبط باشند.

چنین درخواست هایی برای گوگل غیر معمول نیست. از ژانویه 2020 تا ژوئن 2020، گوگل نزدیک به 40،000 درخواست اطلاعات کاربر از سازمان های مجری قانون دریافت کرده است - طبق گزارش شفافیت سالانه، بیش از 15500 احضاریه ارسال شده است. از این احضارها، گوگل در 83٪ موارد "برخی داده ها" را ارائه داده است. در همان دوره، فیس بوک بیش از 60،000 درخواست دریافت کرده است که در 88٪ موارد برخی داده ها را ارائه کرده است. توییتر کمی بیش از 3000 درخواست دریافت کرده و گفته است که 59٪ نرخ انطباق دارد.

اگرچه ممکن است شرکت ها در توانایی خود در مبارزه با صدور احکام قضایی و احضار احکام قضایی دارای محدود باشند، اما شاه و مدافعان مهاجرت معتقدند که صنعت فناوری در پاسخ به درخواست های قانونی که مجوز قضایی دریافت نکرده اند، توانایی بیشتری برای جلوگیری از ارائه اطلاعات کاربران دارند.

در بیانیه ای، سخنگوی گوگل، الکس کراسوف گفت که این شرکت "به شدت" از حریم خصوصی کاربران محافظت می کند، "در حالی که از اقدامات مهم در راستای اجرای قانون حمایت می کند".

در این بیانیه آمده است که: "ما یک فرایند کاملاً ثابت برای مدیریت درخواست های نیروهای امنیتی برای داده های مربوط به کاربران خود داریم: وقتی درخواستی را دریافت می کنیم، به کاربران اطلاع می دهیم که درخواست اطلاعات آنها دریافت شده است، برای محافظت از حریم خصوصی کاربران و ارائه درخواست های گسترده تر را برای محافظت از حریم خصوصی کاربران پاسخ نداده و در مورد چنین درخواست هایی در گزارش شفافیت ما در مورد این درخواست ها از خود شفافیت نشان میدهیم".

احضاریه یکی از معدود مراحل قانونی است که دفاتر اجرای قانون برای به دست آوردن اطلاعات کاربر، در برخی مواقع در ارتباط با تحقیقات جنایی یا تحقیقات دیگر، صادر می شوند. بسیاری از این درخواست ها با مطالبات غیرمعقولی ارائه می شود و حداقل تا یک سال پس از صدور درخواست، اطلاعاتی از کاربران ارائه نخواهد شد. برخی دیگر به کاربران زمان یا اطلاعات کمی می دهند تا بتوانند از داده های آنها محافظت کنند.

سازمان های اجرای قانون می توانند اطلاعات کاربر را از راه های دیگر کسب کنند. بعضی از شرکت ها اطلاعات کاربری را به کارگزاران جمع آوری داده می فروشند، که به عنوان مثال اطلاعات را به دفاتر اجرای قانون می فروشند. همه آنها تنها بخشی از سیستمی هستند که به عنوان محصول جانبی وابستگی شرکت های فناوری به مدل تجاری جمع آوری، ذخیره و فروش اطلاعات شخصی و همچنین تمایل اغلب بدون قید و شرط کاربران برای تحویل داده هایشان، در اختیار نیروهای امنیتی قرار بگیرد، شکل گرفته است.

احضاریه های اداری، مانند موردی که کاربر گوگل دریافت کرده است، از منظر نوع اطلاعاتی که آنها می خواهند و همچنین اجرای آنها با حکم یا احضاریه احکام دادگاه متفاوت است. احضاریه اداری خود اجرا نمی شود؛ به این معنی که صرفاً یک درخواست حقوقی است و در صورت عدم رضایت گیرنده از طریق ICE یا دفاتر صادر کننده دیگر، فقط با مراجعه به دادگاه قابل اجرا است. همچنین توسط قاضی امضا نشده است و آن دفتر ملزم است که نشان دهد ارسال این احضاریه اتفاقی یا بر حسب احتمال نبوده است. برخلاف حکم، احضار اداری فقط به مقامات اجازه می دهد تا اطلاعات اولیه مشترک مانند آدرس IP و مدت زمان فعال بودن یک حساب را جستجو کنند.

برخی از گروه های حقوق مدنی و حقوقی نگران هستند که آژانس های فدرال مانند ICE بتوانند از فرآیندهای قانونی مانند احضارهای اداری برای دسترسی به اطلاعات کاربر برای گسترش نظارت بر ساکنان ایالات متحده استفاده کنند.

در یک درخواست آزادی اطلاعات، ائتلافی از گروه ها با اشاره به این که سیستم عامل ها "حاوی مقادیر زیادی از اطلاعات شخصی در مورد کاربران آنها از جمله موقعیت مکانی در زمان واقعی، آدرس و داده های ارتباطی" هستند، از ICE پرسیده اند که چه تعداد از این درخواست ها را به گوگل، فیس بوک و توییتر ارسال کرده است.

دفتر حقوقی جاست فیوچرز و کمیته پشتیبانی میخنته اعلام کرده اند: "درخواست احضار اداری ICE از شرکت های فناوری برای دریافت چنین اطلاعات شامل خصوصی ترین و شخصی ترین اطلاعات در مورد زندگی روزمره ما مانند مکان، آدرس و ارتباطات مطالبه می کند"، این درخواست توسط برنامه مهاجران حقوق بشر و برنامه مهاجرتی انسانی دانشگاه بوستون ارائه شده است.

یک مقام ICE گفت که این آژانس به طور معمول احضاریه اداری را برای اهداف غیرجنایی و مهاجرت مدنی به شرکت های فناوری نمی فرستد. این آژانس همچنین به استفاده قبلی از احضارهای اداری برای مجبور کردن اداره اصلاح و نظارت بر امور اجتماعی نیویورک (در شهری که قوانین پناهندگان، کمک به آژانس ها در تلاش برای اخراج فدرال پناهندگان را ممنوع کرده است)، اشاره کرد که درخواست کرده اند اطلاعات چندین نفر را به ICE ارائه دهد. در اعلامیه مطبوعاتی در مورد استفاده از احضارهای اداری، ICE گفت که از "احضاریه مهاجرتی مجاز برای دریافت اطلاعات به عنوان بخشی از تحقیقات در مورد مهاجران خطرناک احتمالی" استفاده می کنند.

شاه می گوید: "منتقدان ابراز نگرانی می کنند برای کاربرانی که اطلاعات آنها محور احضارهای اداری است، سخت است که شرکت هایی مانند گوگل را از اشتراک آن اطلاعات منصرف و این روند را متوقف کنند".

وی گفت: "گوگل بعید به نظر میرسید که از ارائه اطلاعات اعلام انصراف كند، زیرا آنها با این كار مسئولیت لغو كردن را بر عهده شخص می گذارند". و " این برای شرکت ها بسیار معمول است. برای کاربران بسیار سخت است که از هر چیزی انصراف دهند، مگر اینکه مراحل اضافی را طی کرده یا برای انصراف به پورتال ها و صفحات ویژه ای بروید".

ائتلافی از گروه های حمایت از حقوق مهاجران در نامه ای به مدیر حقوقی گوگل، کنت واکر، استدلال کردند که این شرکت نباید هیچ اطلاعاتی را تحویل دهد مگر اینکه درخواست ICE همراه با دستور قضایی باشد و در سیاست خود تجدید نظر کند تا "مشترک دارای فرصتی برای دریافت و بررسی آن داشته باشد". گوگل به سوالات خاص در مورد اینکه آیا این شرکت در خط مشی خود تجدید نظر می کند پاسخ نداده است.

این نامه که تنها از طرف سازمان حقوق مهاجران، میخنته، جاست فیوچرز و برخی سازمانهای حقوقی مهاجران در دانشگاه ارائه شده، میگوید که: "ارائه اطلاعات مکان به ICE می تواند صدمات جبران ناپذیری ایجاد کند، زیرا ICE از چنین اطلاعاتی برای انجام حمله به منازل، زندانی کردن افراد غیرشهروند، تبعید افراد و خانواده های آنها و از بین بردن جوامع استفاده می کند".

در حالی که استفاده ICE از این فرایند فراقضایی به نگرانی کسانی تبدیل شده است که معتقدند از این روش برای "ایجاد و بروز سردرگمی" در مورد حد قانونی استفاده شده است، احضارهای اداری در واقع یکی از روشهای شفاف است که نیروهای امنیتی می توانند اطلاعات کاربران را از شرکت های تکنولوژی درخواست کنند. ااین تا حدی به این دلیل است که چنین درخواست هایی به صورت یک جانبه با سفارشات و درخواست های غیرمعقول ارائه نمی شوند.

آندرو کراکر، وكیل كاركنان بنیاد مرز الکترونیك، گفت: "آژانس مجبور است به دادگاه مراجعه كند تا یك دستور العمل گنگ دریافت كند، اقدامی كه می تواند استیضاح اداری (كه ابزاری ارزان قیمت است زیرا نیازی به مراجعه به دادگاه ندارد) را در معرض چالش هایی قرار دهد". (مقامات می توانند در احضارهای اداری خود درخواست کنند، همانطور که ICE در این مورد انجام داد، یک شرکت اطلاعات را با کاربر به اشتراک نگذارد، اما این فقط یک درخواست است.)

از طرف دیگر، سایر درخواست های اجرای قانون، از جمله ضمانت نامه ها و نامه های امنیت ملی، اغلب با دستورات مضحک همراه هستند زیرا میگویند اطلاع رسانی به کاربر می تواند در تحقیقات تداخل ایجاد کند.

در این موارد، به کاربر اطلاع داده نمی شود. کراکر گفت، نامه های امنیت ملی (نوعی استیضاح اداری که عمدتاً توسط سازمان امنیت فدرال صادر می شود) دارای یک دستور پیش فرض است که لازم است در طی تحقیقات دو بار مورد بازنگری قرار گیرد. نمونه های منتشر شده توسط گوگل نشان می دهد كه یك نامه امنیت ملی كه در ماه ژوئیه سال 2016 برای این شركت ارسال شده بود كه به تازگی در ماه گذشته افشا شد و دیگری در ماه مارس سال 2020 صادر و در ماه فوریه منتشر شد. در هر دو مورد، مشترکی که اطلاعات وی درخواست می شود، تا زمان افشای آن تصوری از نحوه تحویل و ارائه آن ندارد.

کراکر گفت، به همین دلیل، ضروری است برای ارائه دهندگان بزرگی مانند گوگل به عنوان یک عامل کنترل در اجرای قانون عمل کنند.

وی گفت: "در غیر این صورت شما فقط نمی دانید فرآیندی که برای به دست آوردن اطلاعات خصوصی استفاده می شود چیست". ولی افزود: "وقتی این را با روشی که در دنیای واقعی اتفاق می افتد مقایسه می کنید، اگر پلیس بخواهد خانه شما را جستجو کند، مجبور به صدور و دریافت حکم برای این کار است و سپس درب شما را می شکند یا می کوبد. اما با این روند شما می دانید که آنها در خانه شما هستند و در واقع لازم است لیستی از همه آنچه را که می گیرند به شما بدهند".

توییتر اعلام کرد که در حال تست رمزنگاری End-to-End در پیغام های Direct است. 

 به نقل از سایت هکرید، هرچند که سرعت تست این قابلیت بسیار حلزونی است اما توییتر معتقد است که این قابلیت بصورت کامل تر و تست شده تر اما دیرتر ارائه شود بجای اینکه هرگز ارائه نشود. 

از سال 2013 کارشناسان حدس میزدند که توییتر احتمالا بزودی رمزنگاری کاملی را بر روی پیغام های Direct اعمال میکند و این حدس بلاخره بعد از 5 سال در حال تحقق است.

جین مانچون وونگ، دانشجوی علوم رایانه ای در دانشگاه ماساچوست دارتموث، این ویژگی را "مکالمه راز" (Secret Conversation) نامگذاری کرده است. این ویژگی در آخرین نسخه بسته نرم افزاری Android برای توییتر ارائه شده است اما فقط برای افراد محدودی بصورت تستی قابل استفاده است.

رمز نگاری نهایی یا همان End-to-end encryption  به کاربران اجازه می دهد پیام ها را به گونه ای ارسال کنند که هیچ کس، حتی عامل FBI با حکم دولتی، هکر یا حتی خود توییتر نتواند انها را بخواند.

با این حال، به نظر میرسد که قابلیت گفتگوی مخفی در حال حاضر فقط برای تعداد کمی از کاربران برای آزمایش در دسترس است.بنابراین، اگر شما یکی از افراد خوش شانس هستید، میتوانید بصورت رمزشده End-to-End اقدام به رمزنگاری پیغام های دایرکت خود بنمایید. به نظر می رسد قابلیت "مکالمه راز" به کاربران توییتر اجازه می دهد با رمزگذاری پیام های ارسال شده و دریافتی بتوانند امنیت مکالمات خود را تقویت کنند.

نحوه ارسال پیام های رمزگذاری شده در پیغام های مستقیم توییتر

بر خلاف WhatsApp و iMessage اپل، همه مکالمات شما در Twitter DM به طور پیش فرض رمزگذاری نخواهند شدبلکه شما خودتان تصمیم میگیرید که کدام یک از پیغام های شما توسط این قابلیت رمز شود، همانند شروع یک چت محرمانه در مسنجر فیس بوک یا در تلگرام.

همانطور که در تصویر به اشتراک گذاشته شوده توسط جین مانچون وونگ مشاهده میکنید، نیاز به پیروی از مراحل زیر است تا یک "مکالمه راز" در توییتر ( البته بعد از اینکه این قابلیت در دسترس همه قرار بگیرد) را اجرا کنید:

    1 - برنامه توییتر را بر روی دستگاه Android خود باز کنید.
    2 - یک مکالمه موجود را باز کنید یا یک مکالمه دیجیتالی جدید را با شخص دیگری که میخواهید به صورت مخفی گپ بزنید شروع کنید.
    3 - آیکن Information در گوشه سمت راست گوشی خود را لمس کنید.
    4 - "Start a secret text message" را انتخاب کنید و یک پنجره جدید باز می شود که در آن می توانید پیام های رمز شده را ارسال کنید.

لازم به ذکر است که زیرساخت فعلی توییتر حریم خصوصی کلیدهای رمزنگاری افراد را برای رمزگذاری / رمزگشایی پیام ها ارائه نمی دهد، بنابراین ویژگی های مخفی برای نسخه دسک تاپ و وب توییتر در دسترس نخواهد بود و تنها در نسخ برنامه های تلفن همراه (Android / iOS) میتوانید به آسنی به این قابلیت دسترسی داشته باشید درست مانند WhatsApp ، Facebook Messenger و Telegram.

علاوه بر قابلیت "مکالمه راز"، توییتر بر روی حالت "Data Saver" نیز در حال کار کردن است، که با فعال سازی آن، سرعت ارتباطی شما تا سطح بالایی افزایش می یابد، زیرا با غیرفعال کردن پخش ویدئو بصورت خودکار و همچنین جلوگیری از بارگذازی تصاویر سنگین بصورت اتوماتیک، موجب صرفه جویی در بخشی از پهنای باند شما میشود.