با توجه به راه اندازی نسل جدید ارتباطات همراه در برخی مناطق پایتخت کشور و ارتقای شبکه، ایران اکنون در زمره کشورهای دارای فناوری نسل پنجم ارتباطات یا 5G قرار گرفته است. حال محققین در ساختار این نسل جدید آسیب پذیری جدی ای را کشف کرده اند که میبایست مورد توجه مسئولین و کاربران نیز قرار گیرد.

به طور خلاصه، آسیب پذیری شناسایی شده 5G، امکان استخراج داده ها و حملات DoS بین اسلایس های مختلف شبکه بر روی یک اپراتور تلفن همراه را فراهم می کند و مشتریان شرکت ها را در معرض حملات سایبری مخرب قرار می دهد.

محققان امنیت فناوری اطلاعات در ادپتیوموبایل یک آسیب پذیری بزرگ را در ساختار اسلایس شبکه 5G و توابع شبکه مجازی آن شناسایی کرده اند که در پی آن مشخص شده است این آسیب پذیری امکان دسترسی به داده ها و حملات Denial of Service یا DoS بین اسلایس های مختلف شبکه بر روی یک اپراتور تلفن همراه را فراهم می کند که باعث می شود مشتریان آن مجموعه در معرض حملات سایبری مخرب قرار گیرند.

 

5G چیست؟

5G شبکه تلفن همراه نسل 5 ، بعد از شبکه های 1G، 2G ، 3G و 4G که قبلاً معرفی شده بود، استاندارد جهانی ارتباط بی سیم جدید است. جای این نسل شبکه اهمیت پیدا میکند که بدانیم این نوع و نسل جدید شبکه، امکان اتصال تقریبا و همه و تمامی دستگاه ها و وسایل را از جمله ماشین آلات، اشیاء، دستگاه ها و غیره را فراهم می آورد.

فناوری 5G برای ارائه حداکثر سرعت داده های چند گیگابیت بر ثانیه، تأخیر بسیار کم، قابلیت اطمینان بیشتر، ظرفیت گسترده شبکه، افزایش در دسترس بودن و تجربه کاربری یکنواخت تر به بیشتر کاربران ارائه شده است.

 

اسلایس شبکه5G چیست؟

اسلایس شبکه در اصل به اپراتور تلفن همراه اجازه می دهد شبکه اصلی و رادیویی خود را به چندین بلوک مجازی مجزا تقسیم کند که منابع مختلفی را برای انواع مختلف ترافیک فراهم می نماید.

یک مزیت بزرگ اسلایس شبکه 5G برای اپراتورهای این شبکه، توانایی استفاده از توابع لازم برای پشتیبانی از مشتریان خاص و بخش های خاصی از بازار مانند خودروها، مراقبت های بهداشتی، زیرساخت های مهم و همچنین سرگرمی های آنلاین خواهد بود.

برخی از کشورهای پیشرو که از 5G استفاده می کنند نیز از جمله کره جنوبی، انگلستان، آلمان و ایالات متحده، بیشتر تحت تأثیر این آسیب پذیری قرار دارند زیرا شرکت های مختلفی در این کشورها شبکه مستقر کرده و دستگاه های سازگار با این نسل شبکه را می فروشند.

 

آسیب پذیری و سناریوهای حمله

طبق گزارشی که ادپتیوموبایل منتشر کرده است، سه سناریوی حمله خاص ممکن است به دلیل این نقص رخ دهد که با توجه به فناوری مشخص شده امروز، نمی توان سطح و حجم آن را کاهش داد. استخراج داده های کاربر؛ به ویژه ردیابی مکان، DoS در برابر عملکردهای دیگر شبکه و دسترسی به عملکرد شبکه و دسترسی سِری به اطلاعات مربوط به مشتری های دیگر.

علاوه بر این، اپراتور و مشتریان آنها نیز در معرض خطر هستند و داده های حساس موقعیت مکانی را از لو و نشت می دهند؛ که این امر باعث می شود اطلاعات مربوط به شارژ و حتی احتمال قطع شدن عملکرد اسلایس ها و عملکردهای شبکه، از دست برود.

دکتر سیلک هولتمنس، رئیس تحقیقات امنیت 5G در ادپتیوموبایل سکیوریتی پیشنهاد کرده است که:

"وقتی نوبت به امنیت 5G می رسد، صنعت مخابرات باید از یک رویکرد جامع و مشترک برای ایجاد امنیت شبکه ها در ارگان های استاندارد، گروه های کاری، اپراتورها و فروشندگان این خدمات استفاده کند".

"هرچه تعداد بیشتری از شبکه های اصلی به سمت ساختار ابری و معماری مبتنی بر فناوری اطلاعات حرکت می کنند، ابزارهای هک مناسب تری برای هکرها در دسترس قرار می گیرد".

"در حال حاضر، در عمل و حالت عرضه انبوه این نسل، تأثیر حملات به اسلایس های شبکه فقط به تعداد اسلایس های موجود در شبکه های 5G در سطح جهان محدود می شود. اگر این نقص اساسی در طراحی استانداردهای 5G کشف نشده و بدون اصلاح باقی بماند، خطرات قابل توجهی را در پی خواهد داشت".

"ما این موضوع را از طریق مجامع و فرآیندهای متناسب به اطلاع افراد و صنایع رسانیده ایم و خوشحالیم که با اپراتورهای شبکه تلفن همراه و جوامع بررسی استاندارد در جهت برجسته سازی این آسیب پذیری ها و بهبود اقدامات جهت رفع این آسیب پذیری ها در حال کار همکاری هستیم".

 

نتیجه گیری

حال نظر به اینکه نسل پنجم ارتباطات همراه یا 5G به تازگی در کشور عزیزمان ایران راه اندازی شده است، انتظار میرود که مسئولین امر نسبت به حل این مشکلات و پیشگیری از هرگونه آسیب پذیری در آینده به کاربران، جلوگیری به عمل آورده تا شاهد آسیب به زیرساخت های ارتباطی و کاهش سطح اعتماد کاربران نباشیم.

 

تیم ارائه خدمات و نگهداری OpenSSL برای دو نقص امنیتی بزرگ در نرم افزار خود به روزرسانی هایی را برای رفع مشکل ارائه کرده اند که این آسیب پذیری ها می توانند برای انجام حملات Denial of Service (DoS) و تأیید گواهی های bypass مورد استفاده قرار گیرند.

دو مورد با عنوان CVE-2021-3449 و CVE-2021-3450 مطرح شده اند، که این دو آسیب پذیری در به روزرسانی (نسخه OpenSSL 1.1.1k) که روز پنجشنبه گذشته منتشر شد، برطرف شده اند. در حالی که CVE-2021-3449 بر تمام نسخه های OpenSSL 1.1.1 تأثیر می گذارد، CVE-2021-3450 بر نسخه های OpenSSL 1.1.1h و جدیدتر موثر است.

OpenSSL یک مجموعه نرم افزاری متشکل از توابع رمزنگاری است که پروتکل Transport Layer Security را با هدف ایمن سازی ارتباطات ارسال شده از طریق شبکه رایانه ای پیاده سازی می کند.

طبق یک متن مشاوره ای که توسط OpenSSL منتشر شده است، CVE-2021-3449 مربوط به یک آسیب پذیری احتمالی DoS ناشی از بازگشت مجدد پوینتر NULL است که می تواند اگر در جریان تبادل مجدد کاربر پیام مخرب "ClientHello" در طول پیام بین کاربر و سرور انتقال داده شود، باعث خراب شدن سرور OpenSSL TLS شود. این معزل به عنوان بخشی از تغییرات مربوط به ژانویه 2018 معرفی شده است.

در متن مشاوره گفته شده است که: "اگر یک TLSv1.2 در طی ارسال پیام مجدد ClientHello پسوند signature_algorithms را حذف کند (در حالی که در ClientHello اولیه وجود داشته است)، اما شامل یک پسوند signature_algorithms_cert باشد که نتیجه آن به یک بازگشت مجدد پوینتر NULL منجر شود، نتیجتا این پدیده منجر به خرابی و حمله DoS می شود".

کمپانی نوکیا که گفته میشود این آسیب پذیری و نقص را در 17 ماه مارس سال 2021 گزارش کرده است ، با تغییر کد یک خطی، مشکل DoS را برطرف کرده است.

از طرفی دیگر، CVE-2021-3450 مربوط به یک فلگ X509_V_FLAG_X509_STRICT است که امکان بررسی مجدد امنیت certificate های موجود در یک زنجیره certificate را فراهم می کند. در حالی که این فلگ به طور پیش فرض تنظیم نشده است، اما یک خطا در پیاده سازی بدین معناست که OpenSSL نتوانسته است آنرا بررسی کند (گواهی های غیر CA نباید توانایی صدور سایر گواهی ها را داشته باشند) و در نتیجه باعث ایجاد با‌ی‌پس certificate می شود.

در نتیجه ، این نقص مانع مسدودسازی گواهی های TLS صادر شده که توسط CA های معتبر مرورگر تایید نشده اند، می شود.

OpenSSL اعلام کرده است که: "برای اینکه OpenSSL تحت تأثیر این آسیب پذیری قرار گیرد، یک برنامه باید مستقیما فلگ تأیید X509_V_FLAG_X509_STRICT را تنظیم کند و همچنین یا مقصدی برای تأیید گواهی تعیین نکند یا در مورد کاربر TLS یا استفاده از سرور، مقصد پیش فرض نادیده گرفته شود".

گفته می شود که بنیامین کادوک از آکامای این موضوع را در تاریخ هجدهم ماه مارس سال جاری به تیم خدمات و نگهداری OpenSSL گزارش داده است. این آسیب پذیری توسط شیانگ دینگ و همکاران وی در آکامای کشف شده و همچنین توسط مهندس اصلی نرم افزار سابق رِدهَت و توسعه دهندهOpenSSL ، توماش مراز، یک اصلاحیه نیز ارائه گردیده است.

اگرچه هیچ یک از این دو نقص و آسیب پذیری بر OpenSSL 1.0.2 تأثیر نمی گذارد، اما همچنین لازم به ذکر است که پشتیبانی این نسخه، از 1 ژانویه 2020 پایان یافته است و دیگر به روزرسانی نمی شود. شرکت تاکیان به کاربران نرم افزارهایی که به نسخه آسیب پذیر OpenSSL متکی هستند توصیه میکند که به روزرسانی ها را در راستای کاهش خطرات مرتبط با این نقایص و آسیب پذیری ها، در اسرع وقت نصب و اعمال نمایند.

 

حملات سایبری به طور مکرر و بسیار جدی به ویژه بر شرکت های کوچک و متوسط (SME)، روند فزاینده ای را از خود نشان میدهند. متخصصان حوزه امنیت سایبری ارزیابی کرده اند که حملات سایبری در 5 سال آینده بیش از 5 تریلیون دلار هزینه به سازمان ها و نهادها تحمیل خواهد کرد.

ساده انگارانه است اگر تصور کنید که سرمایه گذاری های مستقل و هدف گذاری شده، تمرکز خود را از مجرمان سایبری دور نمایند، اما به طرز بسیار نامطلوبی، این نکته نمی تواند دور از حقیقت باشد. هر ساله تعداد زیادی از سازمان های کوچک قربانی حملات برنامه های مبتنی بر وب می شوند، بدین معنی که وقتی مجرمان برای دسترسی به سرور یا پایگاه داده از آسیب پذیری های کدگذاری سوءاستفاده می کنند، این نوع تهدیدات مخرب سایبری به عنوان برنامه های مبتنی بر وب شناخته می شوند.

به گزارش سایت ریکان‌ویت‌می، در مقایسه با حملات علیه سازمانهای بزرگتر، تعداد این حملات کمتر به نظر می رسد زیرا آنها معمولاً دارای یک تیم امنیتی داخلی هستند که به طور مداوم امنیت این نهادها را تامین میکنند و حتی اگر حمله ای صورت گیرد، توسط اخبار و دستگاه های رسانه های اجتماعی تحت پوشش قرار می گیرند، در حالی که حمله به شرکت های کوچکتر مورد توجه قرار نمی گیرد و تحت حمایت چندانی قرار نمیگیرند. این می تواند به نهادهای سرمایه گذاری خصوصی این احساس ناخوشایند را بدهد که همه دنیا در شرایط ایده آلی قرار دارند که از امنیت سایبری کافی برخوردار هستند. با این حال، شرکتهای کوچک در بیشتر موارد نسبت به شرکتهای بزرگ ناتوانتر هستند زیرا دارای سرمایه کمتری جهت اعمال تعهد امنیتی هستند.

 

مخاطرات قرار گرفتن تحت حملات سایبری

حملات سایبری خطری واقعی برای شرکتهای خصوصی هستند. این موضوع توسط موسسه پونمون در سال 2018 از طریق یک نظرسنجی بزرگ در زمینه امنیت سایبری تأیید شد. این بررسی شامل 1،045 سازمان کوچک و متوسط ​​در ایالات متحده آمریکا و انگلیس است.

در اینجا به برخی از یافته های اساسی اشاره شده است:

67% از پاسخ دهندگان در سال 2018 حداقل یک بار متحمل حمله سایبری شده اند. (در مقایسه با 61٪ در سال قبل).

کمی بیشتر از نیمی از پاسخ دهندگان که اطلاعات خود را از دست داده بودند و ادعا کردنده اند دلیل آن خطای کاربر انسانی ناآگاه یا یک کاربر بیرون از سازمان است.

سهم عظیمی از پاسخ دهندگان با حمله مهاجمان یا بدافزار مواجه شدند که مانع یافتن علت این اختلال یا مشکل آنتی ویروس سازمان آنها شده است.

دستگاه های تلفن همراه آسیب پذیرترین نقاط ورودی به شبکه های رایانه ای شرکت ها محسوب میشوند.

 

نوع حملات

• بدافزار: بدافزار نام جمعی برای تعدادی از انواع نرم افزارهای مخرب است، از جمله ویروس ها، باج افزارها و جاسوس افزارها. اختصاریست برای نرم افزارهای مخرب؛ بدافزار به طور معمول شامل کدی است که توسط مهاجمان سایبری تهیه شده و برای آسیب رسانی گسترده به داده ها و سیستم ها یا دستیابی غیر مجاز به شبکه طراحی شده است.
• فیشینگ: فیشینگ یک جرم سایبری است که در آن هدف یا هدفهای حملات، از طریق ایمیل، تلفن یا پیام متنی توسط شخصی که در شکل یک نهاد و سازمان قانونی برای جلب افراد جهت ارائه داده های حساس مانند اطلاعات شناسایی شخصی، اطلاعات بانکی و کارت اعتباری و رمزهای عبور است، مورد هجمه قرار میگیرند.
• عدم پذیرش حملات مدیریتی: حمله ای برای خاموش کردن دستگاه یا شبکه که آن را برای کاربران مورد نظر خود غیرقابل دسترسی می کند. حملات DoS جهت نیل به هدف خود، با ارسال حجم زیادی ترافیک یا ارسال اطلاعات، باعث از دسترس خارج شدن آنها می شوند. در هر دو مورد، حمله DoS کاربران مجاز (کارمندان، اعضا یا دارندگان حساب) را از سرویس یا منابعی که امکان دریافت خدمات داشته اند، محروم می کند.
• حملات مرد میانی یا Man-in-the-center: در حمله مرد میانی، یک هکر خود را در بین تو مرکز تبادل داده قرار میدهد تا اطلاعات را گردآوری و سرقت نماید.
• تزریق SQL: این حمله شامل کدهای مخربی است که در یک عملگر SQL اعمال می شود (نوعی برنامه ریزی مدیریت پایگاه اطلاعات ایجاد شده توسط مایکروسافت).
• سوءاستفاده Zero-day: این مورد حمله ای است که بین زمان آشکار شدن ضعف و تا رفع شدن آن اتفاق می افتد.

حملات می تواند از داخل یا خارج سازمان شما به وقع بپیوندد: حملات در داخل به طور منظم توسط نفرات ناسالم عضو مجموعه اجرا می شود. حملات بیرونی نیز ممکن است توسط کلاهبردارانی که در هر جای کره زمین یافت می شوند، انجام شود. حتی برخی از آنها ممکن است توسط agent های شرکت های دولتی انجام شوند.

 

تاثیر این حملات بر مشاغل کوچک

در یک حمله سایبری، پارامترهای متعددی میتوانند بر یک کسب و کار تاثیر بگذارند:

1. آسیب رسیدن به یا از دست دادن اطلاعات الکترونیکی و دیجیتال: یک حمله می تواند به اطلاعات دیجیتالی موجود در رایانه های شخصی شما آسیب برساند. برای مثال یک آلودگی (بدافزار) می تواند سوابق تجاری شما را از بین ببرد، که به طبع تولید مجدد آنها یک چرخه طولانی و انرژی بر است که شامل تفکیک کردن مستندات و اطلاعات قدیمی است.
2. هزینه های اضافی: این حملات برای ادامه روند کار ممکن است هزینه های اضافی ایجاد کنند. مثلا یک هکر به دو رایانه شخصی آسیب می رساند و شما را مجبور به جایگزینی دو ایستگاه دیگر می کند تا حداقل بتوانید تجارت خود را تا زمان برطرف شدن مشکل آنها رایانه های اسیب دیده، ادامه دهید.
3. از دست دادن درآمد: ممکن است دچار مشکلات مالی و کاهش سرمایه شوید. به طور مثال حمله به زیرساخت مدیریتی، شما را وادار می کند تا تجارت خود را به مدت دو روز تعطیل کنید. این تعطیلی دو روزه باعث می شود هم درآمد و هم مشتری خود را از دست بدهید.
4. مشکلات حقوقی امنیت شبکه و حریم خصوصی آن: به احتمال زیاد یک مجرم دیجیتال اطلاعات را از ساختار رایانه شما به سرفت میبرد و آن اطلاعات در اختیار طرف دیگری قرار میدهد (مثلا مشتری خاص خود)؛ این جمع آوری اطلاعات ممکن است باعث ثبت شکایت از شرکت شما و متهم شدنتان بشود. برای مثال یک برنامه نویس اطلاعات مربوط به تغییرات یا اقدامات آینده مشتری را می گیرد. این اطلاعات به دلیل سرقتی که رخ میدهد در اختیار یک هکر قرار میگیرد. متعاقبا مشتری از شما به اتهام اینکه بی احتیاطی شما باعث ایجاد یک ضرر مالی در سازمانش شده است و عدم توانایی در تأمین اطلاعات شکایت می کند.
5. ضررهای تحمیلی: یک هکر کلاه سیاه اطلاعات حساس (شما یا شخص دیگری) را می دزدد و بعد از آن از شما 50 هزار دلار به عنوان باج مطالبه مینماید و در غیر اینصورت اقدام به ارسال آن اطلاعات در اینترنت می کند. سپس دوباره، شما به طور تصادفی باج افزاری را بارگیری می کنید که اطلاعات شما را رمزگذاری می کند و آن را غیرقابل دسترس و استفاده مینماید. مهاجم در ازای ارائه رمز الکترونیکی، تقاضای پرداخت پول می کند تا به شما امکان بدهد که به فایل های رمزگذاری شده دسترسی پیدا کنید.
6. هزینه های اطلاع رسانی: همچنین به عنوان هزینه های اخطار نیز شناخته می شود؛ اکثر کشورها قوانینی را تصویب کرده اند که شما را ملزم مینماید تا به افرادی که اطلاعاتشان در زمان در اختیار داشتن آنها توسط شما مورد حمله قرار گرفته است، مشاوره و خدمات ارائه دهید. به همین ترتیب شما ملزم خواهید بود که در مورد گام هایی که نیاز است و در راستای حل مشکلات برمی دارید، اشاره کنید.
7. آسیب رسیدن به اعتبار شما: یک حمله سایبری می تواند به شدت به جایگاه و اعتبار سازمان شما آسیب برساند. مشتری های احتمالی ممکن است از کار با شما خودداری کنند، زیرا اعتماد شما به چالش کشیده شده است و سازمان شما از کنترل ساختار داخلی خود ناتوان است یا حتی هرگونه ارتباط گرفتن و رابطه داشتن با شرکت شما به جایگاه و اعتبار آنها آسیب می رساند.