با توجه به راه اندازی نسل جدید ارتباطات همراه در برخی مناطق پایتخت کشور و ارتقای شبکه، ایران اکنون در زمره کشورهای دارای فناوری نسل پنجم ارتباطات یا 5G قرار گرفته است. حال محققین در ساختار این نسل جدید آسیب پذیری جدی ای را کشف کرده اند که میبایست مورد توجه مسئولین و کاربران نیز قرار گیرد.

به طور خلاصه، آسیب پذیری شناسایی شده 5G، امکان استخراج داده ها و حملات DoS بین اسلایس های مختلف شبکه بر روی یک اپراتور تلفن همراه را فراهم می کند و مشتریان شرکت ها را در معرض حملات سایبری مخرب قرار می دهد.

محققان امنیت فناوری اطلاعات در ادپتیوموبایل یک آسیب پذیری بزرگ را در ساختار اسلایس شبکه 5G و توابع شبکه مجازی آن شناسایی کرده اند که در پی آن مشخص شده است این آسیب پذیری امکان دسترسی به داده ها و حملات Denial of Service یا DoS بین اسلایس های مختلف شبکه بر روی یک اپراتور تلفن همراه را فراهم می کند که باعث می شود مشتریان آن مجموعه در معرض حملات سایبری مخرب قرار گیرند.

 

5G چیست؟

5G شبکه تلفن همراه نسل 5 ، بعد از شبکه های 1G، 2G ، 3G و 4G که قبلاً معرفی شده بود، استاندارد جهانی ارتباط بی سیم جدید است. جای این نسل شبکه اهمیت پیدا میکند که بدانیم این نوع و نسل جدید شبکه، امکان اتصال تقریبا و همه و تمامی دستگاه ها و وسایل را از جمله ماشین آلات، اشیاء، دستگاه ها و غیره را فراهم می آورد.

فناوری 5G برای ارائه حداکثر سرعت داده های چند گیگابیت بر ثانیه، تأخیر بسیار کم، قابلیت اطمینان بیشتر، ظرفیت گسترده شبکه، افزایش در دسترس بودن و تجربه کاربری یکنواخت تر به بیشتر کاربران ارائه شده است.

 

اسلایس شبکه5G چیست؟

اسلایس شبکه در اصل به اپراتور تلفن همراه اجازه می دهد شبکه اصلی و رادیویی خود را به چندین بلوک مجازی مجزا تقسیم کند که منابع مختلفی را برای انواع مختلف ترافیک فراهم می نماید.

یک مزیت بزرگ اسلایس شبکه 5G برای اپراتورهای این شبکه، توانایی استفاده از توابع لازم برای پشتیبانی از مشتریان خاص و بخش های خاصی از بازار مانند خودروها، مراقبت های بهداشتی، زیرساخت های مهم و همچنین سرگرمی های آنلاین خواهد بود.

برخی از کشورهای پیشرو که از 5G استفاده می کنند نیز از جمله کره جنوبی، انگلستان، آلمان و ایالات متحده، بیشتر تحت تأثیر این آسیب پذیری قرار دارند زیرا شرکت های مختلفی در این کشورها شبکه مستقر کرده و دستگاه های سازگار با این نسل شبکه را می فروشند.

 

آسیب پذیری و سناریوهای حمله

طبق گزارشی که ادپتیوموبایل منتشر کرده است، سه سناریوی حمله خاص ممکن است به دلیل این نقص رخ دهد که با توجه به فناوری مشخص شده امروز، نمی توان سطح و حجم آن را کاهش داد. استخراج داده های کاربر؛ به ویژه ردیابی مکان، DoS در برابر عملکردهای دیگر شبکه و دسترسی به عملکرد شبکه و دسترسی سِری به اطلاعات مربوط به مشتری های دیگر.

علاوه بر این، اپراتور و مشتریان آنها نیز در معرض خطر هستند و داده های حساس موقعیت مکانی را از لو و نشت می دهند؛ که این امر باعث می شود اطلاعات مربوط به شارژ و حتی احتمال قطع شدن عملکرد اسلایس ها و عملکردهای شبکه، از دست برود.

دکتر سیلک هولتمنس، رئیس تحقیقات امنیت 5G در ادپتیوموبایل سکیوریتی پیشنهاد کرده است که:

"وقتی نوبت به امنیت 5G می رسد، صنعت مخابرات باید از یک رویکرد جامع و مشترک برای ایجاد امنیت شبکه ها در ارگان های استاندارد، گروه های کاری، اپراتورها و فروشندگان این خدمات استفاده کند".

"هرچه تعداد بیشتری از شبکه های اصلی به سمت ساختار ابری و معماری مبتنی بر فناوری اطلاعات حرکت می کنند، ابزارهای هک مناسب تری برای هکرها در دسترس قرار می گیرد".

"در حال حاضر، در عمل و حالت عرضه انبوه این نسل، تأثیر حملات به اسلایس های شبکه فقط به تعداد اسلایس های موجود در شبکه های 5G در سطح جهان محدود می شود. اگر این نقص اساسی در طراحی استانداردهای 5G کشف نشده و بدون اصلاح باقی بماند، خطرات قابل توجهی را در پی خواهد داشت".

"ما این موضوع را از طریق مجامع و فرآیندهای متناسب به اطلاع افراد و صنایع رسانیده ایم و خوشحالیم که با اپراتورهای شبکه تلفن همراه و جوامع بررسی استاندارد در جهت برجسته سازی این آسیب پذیری ها و بهبود اقدامات جهت رفع این آسیب پذیری ها در حال کار همکاری هستیم".

 

نتیجه گیری

حال نظر به اینکه نسل پنجم ارتباطات همراه یا 5G به تازگی در کشور عزیزمان ایران راه اندازی شده است، انتظار میرود که مسئولین امر نسبت به حل این مشکلات و پیشگیری از هرگونه آسیب پذیری در آینده به کاربران، جلوگیری به عمل آورده تا شاهد آسیب به زیرساخت های ارتباطی و کاهش سطح اعتماد کاربران نباشیم.

 

یک آسیب پذیری امنیتی به طور مستقیم بر سیستم عامل محصول شرکت جونیپز نتورکز با نام Junos تأثیر گذاشته و امکان حملات اجرای کد از راه دور را فراهم می کند. تامین کنندگان امنیت سایبری در کنار به اشتراک گذاشتن برخی راه حل ها، ظاهرا این اشکال را برطرف کرده اند.

 

 

آسیب پذیری سیستم عاملJunos شرکت جونیپر نتوکز

در گزارش اخیر شرکت جونیپر نتوکز جزئیات این آسیب پذیری مهم که بر سیستم عامل Junos این تأثیر می گذارد به اشتراک گذاشته شده است.

جونیپز نتورکز یک شرکت شبکه و امنیت مستقر در ایالات متحده است که محصولات مختلفی از جمله روترها و سوئیچ ها، نرم افزارهای شبکه و ابزارهای امنیتی را تولید می کند.

به گزارش لیتست هکینگ نیوز، با تشریح آسیب پذیری، تامین کنندگان امنیت توضیح دادند که این نقص در اعتبارسنجی اندازه بافر بر سیستم عامل Junos (سیستم عامل اصلی دستگاه های شبکه این شرکت) تأثیر گذاشته است.

سوءاستفاده از این آسیب پذیری می تواند به یک مهاجم تأیید و شناخته شده اجازه دهد که باعث حملات DoS شود یا حملات اجرای کد از راه دور را انجام دهد. این گزارش با توضیحات بیشتر در مورد این اشکال می افزاید:

"پکت های Overlay OAM توسط بسته هایی پوشیده شده ای مانند ping و traceroute که با پوشش ارسال می شوند، کنترل می کنند. این سرویس به صورت پیش فرض به عنوان root اجرا می شود و اتصالات UDP را در پورت 4789 بررسی می کند. این مسئله از اعتبارسنجی نامناسب اندازه بافر ناشی می شود که می تواند منجر به افزایش زیاد بافر شود. مهاجمان غیرمجاز می توانند بسته های دستکاری شده ویژه ای را برای ایجاد این آسیب پذیری ارسال کنند و در نتیجه امکان اجرای کد از راه دور را به وجود بیاورند.

این آسیب پذیری ، CVE-2021-0254 ، دارای نمره شدت بحرانی با نمره CVSS 9.8 است.

 

بروزرسانی عرضه شده

تامین کنندگان در پی گزارش Hoàng Thạch Nguyễn (d4rkn3ss) از طریق شرکت استار لَبز، از این اشکال مطلع شدند.

با شناسایی موضوع، جونیپر نتورکز اصلاحاتی را ایجاد کرد که متعاقباً با نسخه های نرم افزاری زیر منتشر کرده است.

نسخه های نرم افزاری زیر برای حل این مشکل خاص به روز شده اند: Junos OS 15.1X49-D240، 15.1R7-S9، 17.3R3-S11، 17.4R2-S13، 17.4R3-S4، 18.1R3-S12، 18.2R2-S8، 18.2R3-S7 ، 18.3R3-S4 ، 18.4R1-S8 ، 18.4R2-S7 ، 18.4R3-S7 ، 19.1R2-S2 ، 19.1R3-S4 ، 19.2R1-S6 ، 19.2R3-S2 ، 19.3R3-S1 ، 19.4R2-S4 ، 19.4R3-S1 ، 20.1R2-S1 ، 20.1R3 ​​، 20.2R2 ، 20.2R2-S1 ، 20.2R3 ، 20.3R1-S1 ، 20.4R1 ، و کلیه نسخه های بعدی.

علی رغم اینکه این مورد یک آسیب پذیری حیاتی و خطرناک است، تامین کنندگان تأیید کرده اند که هیچ بهره برداری فعالی از آن را پیدا نکرده اند.

با این حال، CISA ایالات متحده با هشدار به کاربران خواستار نصب سریع بروزرسانی ها یا پَچ ها شده است. شرکت تاکیان به کاربران توصیه میکند که در بروزرسانی سیستم ها با آخرین نسخه ها تعجیل به عمل آورند تا از تهدیدات سایبری در امان بمانند.

 

تیم ارائه خدمات و نگهداری OpenSSL برای دو نقص امنیتی بزرگ در نرم افزار خود به روزرسانی هایی را برای رفع مشکل ارائه کرده اند که این آسیب پذیری ها می توانند برای انجام حملات Denial of Service (DoS) و تأیید گواهی های bypass مورد استفاده قرار گیرند.

دو مورد با عنوان CVE-2021-3449 و CVE-2021-3450 مطرح شده اند، که این دو آسیب پذیری در به روزرسانی (نسخه OpenSSL 1.1.1k) که روز پنجشنبه گذشته منتشر شد، برطرف شده اند. در حالی که CVE-2021-3449 بر تمام نسخه های OpenSSL 1.1.1 تأثیر می گذارد، CVE-2021-3450 بر نسخه های OpenSSL 1.1.1h و جدیدتر موثر است.

OpenSSL یک مجموعه نرم افزاری متشکل از توابع رمزنگاری است که پروتکل Transport Layer Security را با هدف ایمن سازی ارتباطات ارسال شده از طریق شبکه رایانه ای پیاده سازی می کند.

طبق یک متن مشاوره ای که توسط OpenSSL منتشر شده است، CVE-2021-3449 مربوط به یک آسیب پذیری احتمالی DoS ناشی از بازگشت مجدد پوینتر NULL است که می تواند اگر در جریان تبادل مجدد کاربر پیام مخرب "ClientHello" در طول پیام بین کاربر و سرور انتقال داده شود، باعث خراب شدن سرور OpenSSL TLS شود. این معزل به عنوان بخشی از تغییرات مربوط به ژانویه 2018 معرفی شده است.

در متن مشاوره گفته شده است که: "اگر یک TLSv1.2 در طی ارسال پیام مجدد ClientHello پسوند signature_algorithms را حذف کند (در حالی که در ClientHello اولیه وجود داشته است)، اما شامل یک پسوند signature_algorithms_cert باشد که نتیجه آن به یک بازگشت مجدد پوینتر NULL منجر شود، نتیجتا این پدیده منجر به خرابی و حمله DoS می شود".

کمپانی نوکیا که گفته میشود این آسیب پذیری و نقص را در 17 ماه مارس سال 2021 گزارش کرده است ، با تغییر کد یک خطی، مشکل DoS را برطرف کرده است.

از طرفی دیگر، CVE-2021-3450 مربوط به یک فلگ X509_V_FLAG_X509_STRICT است که امکان بررسی مجدد امنیت certificate های موجود در یک زنجیره certificate را فراهم می کند. در حالی که این فلگ به طور پیش فرض تنظیم نشده است، اما یک خطا در پیاده سازی بدین معناست که OpenSSL نتوانسته است آنرا بررسی کند (گواهی های غیر CA نباید توانایی صدور سایر گواهی ها را داشته باشند) و در نتیجه باعث ایجاد با‌ی‌پس certificate می شود.

در نتیجه ، این نقص مانع مسدودسازی گواهی های TLS صادر شده که توسط CA های معتبر مرورگر تایید نشده اند، می شود.

OpenSSL اعلام کرده است که: "برای اینکه OpenSSL تحت تأثیر این آسیب پذیری قرار گیرد، یک برنامه باید مستقیما فلگ تأیید X509_V_FLAG_X509_STRICT را تنظیم کند و همچنین یا مقصدی برای تأیید گواهی تعیین نکند یا در مورد کاربر TLS یا استفاده از سرور، مقصد پیش فرض نادیده گرفته شود".

گفته می شود که بنیامین کادوک از آکامای این موضوع را در تاریخ هجدهم ماه مارس سال جاری به تیم خدمات و نگهداری OpenSSL گزارش داده است. این آسیب پذیری توسط شیانگ دینگ و همکاران وی در آکامای کشف شده و همچنین توسط مهندس اصلی نرم افزار سابق رِدهَت و توسعه دهندهOpenSSL ، توماش مراز، یک اصلاحیه نیز ارائه گردیده است.

اگرچه هیچ یک از این دو نقص و آسیب پذیری بر OpenSSL 1.0.2 تأثیر نمی گذارد، اما همچنین لازم به ذکر است که پشتیبانی این نسخه، از 1 ژانویه 2020 پایان یافته است و دیگر به روزرسانی نمی شود. شرکت تاکیان به کاربران نرم افزارهایی که به نسخه آسیب پذیر OpenSSL متکی هستند توصیه میکند که به روزرسانی ها را در راستای کاهش خطرات مرتبط با این نقایص و آسیب پذیری ها، در اسرع وقت نصب و اعمال نمایند.

محققان امنیتی 9 آسیب پذیری را شناسایی کرده اند  که با استفاده از چهار استک TCP/IP بیش از 100 میلیون دستگاه که توسط مصرف کنندگان شخصی و یا سازمانی استفاده میشوند، را تحت تأثیر قرار می دهد که این آسیب پذیری می تواند توسط مهاجم برای کنترل سیستم آسیب پذیر مورد سوءاستفاده قرار بگیرد.

به نقل از هکر نیوز، این نقصی که توسط فاراسکات و JSOF با عنوان "NAMED:WRECK" نام برده شده است، در ادامه آخرین سری تحقیقاتی است که به عنوان بخشی ابتکاری به نام Project Memoria برای بررسی امنیت استک های TCP/IP پرکاربرد که توسط تامین کنندگان مختلف جهت ارائه امکانات اتصال به اینترنت و شبکه در سیستم عاملها گنجانده شده، انجام پذیرفته است.

محققان گفته اند: "این آسیب پذیری ها مربوط به پیاده سازی DNS است که باعث DoS یا Denial of Service و یا اجرای کد از راه دور (RCE) می شود و به مهاجمین اجازه می دهد دستگاه های هدف را بصورت آفلاین یا کنترل از راه دور کنترل کنند".

این نام از این واقعیت ناشی می شود که تجزیه نام دامنه ها می تواند پیاده سازی DNS را در استک های TCP/IP بشکند (یعنی "خراب (wreck)" کند) و با اضافه کردن آسیب پذیری های اخیر مانند SigRed ، SAD DNS و DNSpooq از دفترچه تلفن اینترنتی به عنوان وکتوری برای حمله استفاده میکند.

آنها خاطر نشان کردند، این پنجمین بار است که نقاط ضعف امنیتی در استک های پروتکل ها که زیربنای میلیون ها دستگاه متصل به اینترنت هستند، شناسایی میشوند.

• URGENT/11
• Ripple20
• AMNESIA:33
• NUMBER:JACK

علی الخصوص جدیدترین تحقیقات پیشنهاد میکنند که باید نگاه ریزبینانه تری به "طرح فشرده سازی پیام" مورد استفاده در پروتکل DNS که با هدف کاهش اندازه پیام ها "از تکرار نام دامنه در پیام جلوگیری میکند" باعث کشف چندین نقص در FreeBSD (12.1)، استک هایIPnet (VxWorks 6.6) ، Nucleus NET (4.3) و NetX (6.0.1) میشود، داشت.

 

در یک سناریوی کامل حمله در حالت واقعی، مهاجمان می توانند با استفاده از این نقایص راه نفوذ خود را از طریق یک دستگاه سازمانی متصل به اینترنت که درخواست های DNS را به یک سرور صادر می کند پیدا کنند و اطلاعات حساس را از بین ببرند یا حتی از آنها به عنوان بنیانی برای خرابکاری در تجهیزات حیاتی استفاده کنند.

به استثنایIPnet ،FreeBSD ، Nucleus NET و NetX، همه بروزرسانی هایی را منتشر کرده اند که تامین کنندگان را ملزم مینماید دستگاه هایی را که از نسخه آسیب پذیر نرم افزاری بهره میبرند، با ارتقای نرم افزاری آنها و نصب بروزرسانی ها، به مشتریان خود عرضه کنند.

اما مانند نقایص قبلی، برای رفع این اشکالات چندین مانع وجود دارد؛ از جمله کمبود اطلاعات در مورد استک TCP/IP که روی دستگاه اجرا می شود؛ مشکل در ارائه بروزرسانی ها به دلیل اینکه دستگاه ها به طور یکپارچه و مرکزی مدیریت نمی شوند یا اینکه نمی توانند به دلیل نقش اصلی آنها در فرایندهای مهم ماموریتی و عملیاتی مانند مراقبت های بهداشتی و سیستم های کنترل صنعتی، آفلاین شوند.

به عبارت دیگر، علاوه بر تلاش لازم برای شناسایی همه دستگاه های آسیب پذیر، ممکن است زمان قابل توجهی طول بکشد تا بروزرسانی های امنیتی از تامین کننده استک به سیستم عامل دستگاه واصل شود.

حتی در بدترین حالت، در بعضی موارد تلاش برای بروزرسانی و یا پچ کردن هرگز عملی نخواهد بود، در نتیجه بسیاری از دستگاههای آسیب دیده به احتمال زیاد تا سالهای آینده یا تا زمانی که از رده خارج نشوند، در معرض حملات قرار می گیرند!

اگرچه ممکن است راه حلی سریع در حال حاضر در دسترس نباشد، اما نکته قابل توجه در این یافته ها وجود مواردی از کاهش خطر است که تشخیص تلاش برای استفاده از این نقص ها را آسان تر می کند. برای شروع، فاراسکات یک اسکریپت متن باز برای شناسایی دستگاه هایی که استک های آسیب دیده را اجرا می کنند، منتشر کرده است. علاوه بر این محققان همچنین توصیه کرده اند تا زمان نصب بروزرسانی ها، كنترل تقسیم بندی شبكه را اعمال کرده و تمام ترافیك شبكه را جهت بررسی بسته های مخربی كه سعی در سوءاستفاده از کاربرهایDNS ، mDNS و DHCP دارند، كنترل كنند.

همچنین انتظار می رود این مطالعه در کنفرانس Black Hat Asia 2021 در تاریخ 6 ماه می سال 2021 ارائه شود.

محققان اعلام کردند: "NAME:WRECK موردی است که در آن، پیاده سازی نادرست یک قسمت خاص از RFC می تواند عواقب فاجعه باری داشته باشد که در نقاط مختلف استک TCP/IP گسترش می یابد و سپس محصولات ز آن استک آسیب دیده استفاده میکنند".

محققین اضافه کردند که: "همچنین جالب است که عدم اجرای پشتیبانی از فشرده سازی (همانطور که به عنوان مثال در lwIP دیده می شود) یک عامل موثر در کاهش خطرات در برابر این نوع آسیب پذیری است. از آنجا که صرفه جویی در پهنای باند مرتبط با این نوع فشرده سازی در دنیای اتصال سریع تقریباً بی معنی است، ما معتقدیم که پشتیبانی از فشرده سازی پیام DNS در حال حاضر مشکلات بیشتری را در قیاس با مواردی که ممکن است حل کند، ایجاد می نماید".

 

محققان امنیتی روز پنجشنبه آسیب پذیری جدیدی را که بر Domain System Name (DNS) تأثیر می گذارد و می تواند توسط مهاجمان برای حملات DoS بازگشتیِ علیه nameserver های معتبر، مورد استفاده قرار گیرد را افشا نمودند.

این نقص که نام 'TsuNAME' به آن اطلاق شده است، توسط محققان SIDN Labs و InternetNZ کشف شد که به ترتیب دامنه های اینترنتی رده بالای ".nl" و ".nz" برای هلند و نیوزیلند را مدیریت می کنند.

محققان اعلام کرده اند که: "TsuNAME هنگامی رخ می دهد که نام های دامنه به شکل ناصحیح و به صورت چرخشی وابسته به رکوردهای DNS پیکربندی شده باشد و هنگامی که ریزالورهای آسیب پذیر به این تنظیمات نادرست دسترسی پیدا کنند، شروع تکرار لوپ میکنند و درخواست های DNS را به سرعت به سرورهای معتبر و سایر ریزالورها می فرستند".

ریزالور بازگشتی DNS یکی از مولفه های اصلی در Resolve DNS است. به عنوان مثال، تبدیل نام هاستی مانند www.google.com به آدرس IP قابل قبول برای کامپیوتر مانند 142.250.71.36. برای نیل به این هدف، تا مادامی که به DNS nameserver شناخته شده برای رکوردهای DNS مورد درخواست دسترسی پیدا کند، به درخواست کاربر برای یک صفحه وب، با ایجاد یک سری از درخواستها پاسخ میدهد. سرور معتبر DNS شبیه دیکشنری است که آدرس IP دقیق دامنه که جستجو شده را در خود جای داده است.

اما در مورد TsuNAME این ایده مطرح است که تنظیمات نادرست هنگام ثبت دامنه می تواند یک چرخه وابستگی ایجاد کند، به طوری که رکوردهای nameserver برای دو منطقه، به سمت یکدیگر تنظیم شوند و باعث میشود ریزالورهای آسیب پذیر به سادگی از قسمتی به قسمت دیگر برگردند، و درخواست های بی وقفه ای را به سرورهای معتبر هر دو نقطه مادر ارسال کنند که به موجب آن سرورهای معتبر منطقه مادر به آنها غلبه می کنند.

در مورد چگونگی وقوع این اتفاق میتوان گفت که زیرا ریزالورهای بازگشتی از چرخه غافل شده و رکوردهای نام وابسته به چرخه را ذخیره نمی نمایند.

 

داده های جمع آوری شده از دامنه .nz نشان داده است که دو دامنه با پیکربندی اشتباه منجر به افزایش 50 درصدی حجم کلی ترافیک برای سرورهای معتبر .nz شده است. Google Public DNS (GDNS) و Cisco OpenDNS (که برای هدف قرار دادن دامنه های .nz و .nl در سال 2020 مورد سواستفاده قرار گرفتند) ، از آن زمان در نرم افزار ریزالور DNS خود به این مسئله اشاره کرده اند.

برای کاهش تأثیر TsuNAME در محیط سایبری، محققان ابزار متن بازی به نام CycleHunter منتشر کرده اند که برای اپراتورهای سرور DNS معتبر امکان شناسایی چرخه وابستگی ها را فراهم می کند. این مطالعه همچنین 184 میلیون دامنه را که شامل هفت دامنه بزرگ سطح بالا و 3.6 میلیون رکورد nameserver متمایز است، مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است و 44 لوپ وابستگی مورد استفاده توسط 1435 نام دامنه را کشف کرده است.

محققان هشدار داده اند: "با توجه به اینکه سوابق NS می توانند در هر زمان تغییر کنند، هیچ راه حل دائمی برای این مشکل وجود ندارد. به عبارت دیگر، اگر یک منطقه DNS فاقد رکورد NS وابسته به چرخش در زمان t باشد، به این معنی است که این منطقه فقط در آن زمان خاص t آسیب پذیر نیست. از همین رو ما همچنین به ثبت کنندگان توصیه مینماییم به طور مثال، به عنوان بخشی از روند ثبت نام دامنه، CycleHunter را به طور منظم اجرا کنند".

 

حملات سایبری به طور مکرر و بسیار جدی به ویژه بر شرکت های کوچک و متوسط (SME)، روند فزاینده ای را از خود نشان میدهند. متخصصان حوزه امنیت سایبری ارزیابی کرده اند که حملات سایبری در 5 سال آینده بیش از 5 تریلیون دلار هزینه به سازمان ها و نهادها تحمیل خواهد کرد.

ساده انگارانه است اگر تصور کنید که سرمایه گذاری های مستقل و هدف گذاری شده، تمرکز خود را از مجرمان سایبری دور نمایند، اما به طرز بسیار نامطلوبی، این نکته نمی تواند دور از حقیقت باشد. هر ساله تعداد زیادی از سازمان های کوچک قربانی حملات برنامه های مبتنی بر وب می شوند، بدین معنی که وقتی مجرمان برای دسترسی به سرور یا پایگاه داده از آسیب پذیری های کدگذاری سوءاستفاده می کنند، این نوع تهدیدات مخرب سایبری به عنوان برنامه های مبتنی بر وب شناخته می شوند.

به گزارش سایت ریکان‌ویت‌می، در مقایسه با حملات علیه سازمانهای بزرگتر، تعداد این حملات کمتر به نظر می رسد زیرا آنها معمولاً دارای یک تیم امنیتی داخلی هستند که به طور مداوم امنیت این نهادها را تامین میکنند و حتی اگر حمله ای صورت گیرد، توسط اخبار و دستگاه های رسانه های اجتماعی تحت پوشش قرار می گیرند، در حالی که حمله به شرکت های کوچکتر مورد توجه قرار نمی گیرد و تحت حمایت چندانی قرار نمیگیرند. این می تواند به نهادهای سرمایه گذاری خصوصی این احساس ناخوشایند را بدهد که همه دنیا در شرایط ایده آلی قرار دارند که از امنیت سایبری کافی برخوردار هستند. با این حال، شرکتهای کوچک در بیشتر موارد نسبت به شرکتهای بزرگ ناتوانتر هستند زیرا دارای سرمایه کمتری جهت اعمال تعهد امنیتی هستند.

 

مخاطرات قرار گرفتن تحت حملات سایبری

حملات سایبری خطری واقعی برای شرکتهای خصوصی هستند. این موضوع توسط موسسه پونمون در سال 2018 از طریق یک نظرسنجی بزرگ در زمینه امنیت سایبری تأیید شد. این بررسی شامل 1،045 سازمان کوچک و متوسط ​​در ایالات متحده آمریکا و انگلیس است.

در اینجا به برخی از یافته های اساسی اشاره شده است:

67% از پاسخ دهندگان در سال 2018 حداقل یک بار متحمل حمله سایبری شده اند. (در مقایسه با 61٪ در سال قبل).

کمی بیشتر از نیمی از پاسخ دهندگان که اطلاعات خود را از دست داده بودند و ادعا کردنده اند دلیل آن خطای کاربر انسانی ناآگاه یا یک کاربر بیرون از سازمان است.

سهم عظیمی از پاسخ دهندگان با حمله مهاجمان یا بدافزار مواجه شدند که مانع یافتن علت این اختلال یا مشکل آنتی ویروس سازمان آنها شده است.

دستگاه های تلفن همراه آسیب پذیرترین نقاط ورودی به شبکه های رایانه ای شرکت ها محسوب میشوند.

 

نوع حملات

• بدافزار: بدافزار نام جمعی برای تعدادی از انواع نرم افزارهای مخرب است، از جمله ویروس ها، باج افزارها و جاسوس افزارها. اختصاریست برای نرم افزارهای مخرب؛ بدافزار به طور معمول شامل کدی است که توسط مهاجمان سایبری تهیه شده و برای آسیب رسانی گسترده به داده ها و سیستم ها یا دستیابی غیر مجاز به شبکه طراحی شده است.
• فیشینگ: فیشینگ یک جرم سایبری است که در آن هدف یا هدفهای حملات، از طریق ایمیل، تلفن یا پیام متنی توسط شخصی که در شکل یک نهاد و سازمان قانونی برای جلب افراد جهت ارائه داده های حساس مانند اطلاعات شناسایی شخصی، اطلاعات بانکی و کارت اعتباری و رمزهای عبور است، مورد هجمه قرار میگیرند.
• عدم پذیرش حملات مدیریتی: حمله ای برای خاموش کردن دستگاه یا شبکه که آن را برای کاربران مورد نظر خود غیرقابل دسترسی می کند. حملات DoS جهت نیل به هدف خود، با ارسال حجم زیادی ترافیک یا ارسال اطلاعات، باعث از دسترس خارج شدن آنها می شوند. در هر دو مورد، حمله DoS کاربران مجاز (کارمندان، اعضا یا دارندگان حساب) را از سرویس یا منابعی که امکان دریافت خدمات داشته اند، محروم می کند.
• حملات مرد میانی یا Man-in-the-center: در حمله مرد میانی، یک هکر خود را در بین تو مرکز تبادل داده قرار میدهد تا اطلاعات را گردآوری و سرقت نماید.
• تزریق SQL: این حمله شامل کدهای مخربی است که در یک عملگر SQL اعمال می شود (نوعی برنامه ریزی مدیریت پایگاه اطلاعات ایجاد شده توسط مایکروسافت).
• سوءاستفاده Zero-day: این مورد حمله ای است که بین زمان آشکار شدن ضعف و تا رفع شدن آن اتفاق می افتد.

حملات می تواند از داخل یا خارج سازمان شما به وقع بپیوندد: حملات در داخل به طور منظم توسط نفرات ناسالم عضو مجموعه اجرا می شود. حملات بیرونی نیز ممکن است توسط کلاهبردارانی که در هر جای کره زمین یافت می شوند، انجام شود. حتی برخی از آنها ممکن است توسط agent های شرکت های دولتی انجام شوند.

 

تاثیر این حملات بر مشاغل کوچک

در یک حمله سایبری، پارامترهای متعددی میتوانند بر یک کسب و کار تاثیر بگذارند:

1. آسیب رسیدن به یا از دست دادن اطلاعات الکترونیکی و دیجیتال: یک حمله می تواند به اطلاعات دیجیتالی موجود در رایانه های شخصی شما آسیب برساند. برای مثال یک آلودگی (بدافزار) می تواند سوابق تجاری شما را از بین ببرد، که به طبع تولید مجدد آنها یک چرخه طولانی و انرژی بر است که شامل تفکیک کردن مستندات و اطلاعات قدیمی است.
2. هزینه های اضافی: این حملات برای ادامه روند کار ممکن است هزینه های اضافی ایجاد کنند. مثلا یک هکر به دو رایانه شخصی آسیب می رساند و شما را مجبور به جایگزینی دو ایستگاه دیگر می کند تا حداقل بتوانید تجارت خود را تا زمان برطرف شدن مشکل آنها رایانه های اسیب دیده، ادامه دهید.
3. از دست دادن درآمد: ممکن است دچار مشکلات مالی و کاهش سرمایه شوید. به طور مثال حمله به زیرساخت مدیریتی، شما را وادار می کند تا تجارت خود را به مدت دو روز تعطیل کنید. این تعطیلی دو روزه باعث می شود هم درآمد و هم مشتری خود را از دست بدهید.
4. مشکلات حقوقی امنیت شبکه و حریم خصوصی آن: به احتمال زیاد یک مجرم دیجیتال اطلاعات را از ساختار رایانه شما به سرفت میبرد و آن اطلاعات در اختیار طرف دیگری قرار میدهد (مثلا مشتری خاص خود)؛ این جمع آوری اطلاعات ممکن است باعث ثبت شکایت از شرکت شما و متهم شدنتان بشود. برای مثال یک برنامه نویس اطلاعات مربوط به تغییرات یا اقدامات آینده مشتری را می گیرد. این اطلاعات به دلیل سرقتی که رخ میدهد در اختیار یک هکر قرار میگیرد. متعاقبا مشتری از شما به اتهام اینکه بی احتیاطی شما باعث ایجاد یک ضرر مالی در سازمانش شده است و عدم توانایی در تأمین اطلاعات شکایت می کند.
5. ضررهای تحمیلی: یک هکر کلاه سیاه اطلاعات حساس (شما یا شخص دیگری) را می دزدد و بعد از آن از شما 50 هزار دلار به عنوان باج مطالبه مینماید و در غیر اینصورت اقدام به ارسال آن اطلاعات در اینترنت می کند. سپس دوباره، شما به طور تصادفی باج افزاری را بارگیری می کنید که اطلاعات شما را رمزگذاری می کند و آن را غیرقابل دسترس و استفاده مینماید. مهاجم در ازای ارائه رمز الکترونیکی، تقاضای پرداخت پول می کند تا به شما امکان بدهد که به فایل های رمزگذاری شده دسترسی پیدا کنید.
6. هزینه های اطلاع رسانی: همچنین به عنوان هزینه های اخطار نیز شناخته می شود؛ اکثر کشورها قوانینی را تصویب کرده اند که شما را ملزم مینماید تا به افرادی که اطلاعاتشان در زمان در اختیار داشتن آنها توسط شما مورد حمله قرار گرفته است، مشاوره و خدمات ارائه دهید. به همین ترتیب شما ملزم خواهید بود که در مورد گام هایی که نیاز است و در راستای حل مشکلات برمی دارید، اشاره کنید.
7. آسیب رسیدن به اعتبار شما: یک حمله سایبری می تواند به شدت به جایگاه و اعتبار سازمان شما آسیب برساند. مشتری های احتمالی ممکن است از کار با شما خودداری کنند، زیرا اعتماد شما به چالش کشیده شده است و سازمان شما از کنترل ساختار داخلی خود ناتوان است یا حتی هرگونه ارتباط گرفتن و رابطه داشتن با شرکت شما به جایگاه و اعتبار آنها آسیب می رساند.

حمله درخواست باج DDoS چیست؟

حمله باج DDoS یا  Ransome DDoS (RDDoS) زمانی است که گروه های خرابکار با تهدید سازمان ها یا اشخاص به حمله distributed denial of service (DDoS) اقدام به اخاذی میکنند. طرف خرابکار مورد بحث ممکن است حمله DDoS را انجام داده و سپس با یک نوشته درخواست باج خواستار پرداخت پول جهت متوقف کردن حمله کرده، یا ممکن است ابتدا درخواست باج مبنی بر تهدید به حمله DDoS را ارسال کند. در حالت دوم، ممکن است مهاجم در اصل قادر به انجام حمله نباشد، اما عاقلانه نیست که چنین تهدیدی را پوچ تلقی کرد.

بهترین راه محافظت در برابر حملات درخواست باج DDoS یک سرویس کاهش خطرات DDoS قدرتمند است. پرداخت باج به شخص یا گروهی که تهدیدها را انجام داده است هرگز فکر خوبی نبوده و نیست.

 

حمله DDoS چیست؟
حمله DDoS تلاشی برای درگیر و شلوغ کردن منابع یک برنامه، وب سایت یا شبکه است تا کاربران قانونی نتوانند خدماتی که میخواهند را دریافت کنند. حملات DDoS دقیقاً مانند انسداد ترافیکی در آزادراه ها، سیل بزرگی از ترافیک شبکه ناخواسته را به اهداف خود سرازیر میکند. منظور از حملات DDoS "توزیع شده"، این است که آنها ترافیک را از منابع مختلف (غالباً منابع جعلی) ارسال می کنند، که این عامل، مسدود کردن آنها را دشوارتر از حمله Denial of Service (DoS) که با استفاده از یک منبع واحد است، می کند.
لازم به ذکر است که مهاجمان DDoS از تعدادی پروتکل شبکه مختلف استفاده می کنند.
حملات DDoS می تواند تأثیرات عمده ای بر عملیاتی بودن فعالیت های سازمان ها داشته باشد. برای بسیاری از مشاغل، هر بازه زمانی خرابی به معنای از دست دادن درآمد است. اگر سازمانها برای مدت زمان طولانی آفلاین باشند، ممکن است متعاقبا اعتبارشان را نیز از دست بدهند.

 

حمله DDoS باج چگونه کار می کند؟
بیشتر حملات باج DDoS با ارسال یک متن درخواست باج به هدف مورد نظر که در آن مهاجم شرکت یا سازمان را تهدید می کند، آغاز میشود. در بعضی موارد، یک مهاجم ممکن است یک حمله اعلانی کوچک انجام دهد تا جدیت خود را قبل از ارسال درخواست باج نشان دهد. اگر تهدید واقعی باشد و مهاجم تصمیم به پیگیری آن بگیرد، حمله به صورت زیر انجام می شود:

1. مهاجم شروع به ارسال ترافیک حمله به سمت هدف می کند. آنها می توانند از بات نت خود یا سرویس DDoS که برای انجام حمله راه اندازی کرده اند، استفاده کنند. چندین نفر که با هم کار می کنند نیز می توانند با استفاده از ابزار DDoS ترافیک حمله ایجاد کنند. ترافیک حمله می تواند لایه های 3 ، 4 یا 7 را در مدل OSI هدف قرار دهد.

2. برنامه یا سرویس مورد نظر تحت تأثیر ترافیک حمله قرار می گیرد و یا با افت سرعت مواجه شده، یا به کل خراب می شود.

3- حمله تا زمان اتمام منابع مهاجم ادامه می یابد، آنها به دلیل دیگری ممکن است حمله را غیرفعال کنند و یا هدف حمله قادر به کاهش مخاطرات حمله است. روش های کاهش خطر شامل محدود کردن بازه، مسدود کردن IP، blackhole routing یا سرویس محافظت DDoS باشد. سه مورد اول در برابر حملات با توزیع گسترده، دشوار است.

4- مهاجم ممکن است در خواسته های خود برای پرداخت تجدید نظر کند، حملات بعدی را انجام دهد، یا هر دو را اعمال کند.

 

به طور معمول چه چیزی در یک متن درخواست باج DDoS ذکر میشود؟
متن درخواست باج DDoS، پیامی است که از طرف عامل خرابکار به یک شرکت ارسال می شود و درخواست پول میکند، در صورت عدم پرداخت، عامل مخرب حمله DDoS را انجام می دهد. اغلب این موارد از طریق ایمیل ارسال می شوند. گاهی اوقات مهاجم چندین پیام ارسال می کند و در هر پیام جزئیات بیشتری در مورد تهدیدها یا خواسته های خاص خودشان مطرح می کنند.

تهدید
تهدید موجود در یادداشت درخواست باج حمله DDoS می تواند به چندین شکل مختلف باشد:

عامل مخرب ممکن است به اعتبار حمله DDoS قبل، هدف را به حمله دیگری تهدید کند.
آنها ممکن است بر مبنای حمله DDoS که در حال حاضر بر روی هدف در حال انجام است، درخواست باج کنند.
آنها ممکن است هدف را به حمله DDoS در آینده تهدید کنند، که ممکن است در یک زمان خاص با نامشخص انجام بپذیرد.

 

جزئیات تهدید به حمله
برای خطرناکتر جلوه دادن تهدید، ممکن است مهاجم ادعا کند که توانایی انجام حمله DDoS با اندازه و مدت مشخص را دارد. این ادعاها لزوماً درست نیستند: فقط به این دلیل که کسی ادعا می کند قادر به حمله 3 Tbps است که 24 ساعت طول می کشد، به این معنی نیست که آنها در واقع منابعی را برای انجام آن دارند.

 

وابستگی گروهی
برای افزودن اعتبار به تهدیدات خود، مهاجم ممکن است ادعا کند که به گروه های معروف هکر مانند Fancy Bear، Cozy Bear، گروه Lazarus ، Armada Collective یا دیگران وابسته است. این ادعاها ممکن است درست باشد اما تأیید آنها دشوار است. این ممکن است بلوف یا یک اقدام copy-cat از طرف مهاجم باشد.

 

تقاضای پرداخت و دستورالعمل های ارسال باج
متن درخواست باج در انواع پرداخت مختلفی تقسیم بندی می شود. پرداخت در قالب بیت کوین یک درخواست مشترک است، اما ممکن است مهاجم با ارز دیجیتال رمزپایه دیگری یا با ارز مجاز از طرف دولت (دلار ، یورو و غیره) باج مدنظرش را نیز بخواهد. به طور مشترک، آنها معمولاً مبلغ مشخصی را درخواست می کنند و دستورالعمل های تحویل پول را ارائه می دهند.

 

مهلت یا محدودیت زمانی
سرانجام برای بیان فوریت مطالبه آنها و افزایش احتمال پاسخدهی مجموعه هدف، متن درخواست باج ممکن است قبل از شروع حمله تهدید شده، یا برای اینکه حمله فعلی پایان یابد یک مهلت دشوار و محدود را برای تحویل باج معین کرده باشد. برخی از مهاجمان به ازای هر ساعت یا روز تاخیر و عبور از مهلت مقرر، ممکن مبلغ درخواستی خود را افزایش دهند.

 

آیا پرداخت باج ایده خوبی است؟
نه. گذشته از اینکه پرداخت باج مستلزم دادن پول به مجرمان است، پرداخت باج تضمین نمی کند که مهاجمان فعالیت خود را متوقف کنند. برعکس، سازمانی که باج می دهد حتی هدف مطلوب تری است: این سازمان نشان داده است که مایل است خواسته های مهاجمان را برآورده کند و بنابراین به احتمال زیاد خواسته های آینده آنها را نیز برآورده خواهد کرد.

علاوه بر این، هر چقدر مهاجم پول بیشتری بدست آورد، بهتر قادر به تأمین بودجه عملیات باج گیری خود و گسترش توانایی های خود برای حملات آینده خواهد بود.
در نهایت همیشه این احتمال وجود دارد که تهدید قابل انجام نباشد و یک سازمان برای هیچ و پوچ، پول و باج را پرداخت کند.

مشاغل در پی حملات DDoS از انها درخوسات باج میشود، باید این موارد را به مقامات مربوطه مجری قانون گزارش دهند و برای دفاع از خود در برابر حملات احتمالی، در صورت اجرای تهدیدات، ضمانت هایی را در نظر بگیرند.

 

آیا اکثر تهدیدات باج DDoS قابل انجام هستند؟
تمام تهدیدهای امنیتی باید جدی گرفته شوند. با این حال، همه تهدیدات باج DDoS واقعی نیستند. ارسال یک ایمیل کوتاه دریافت باج نسبتاً آسان است. برای انجام حملات گسترده و بزرگ DDoS، جهت نگهداری، مدیریت و فعال کردن شبکه بزرگی از دستگاههای در معرض خطر (معروف به botnet) به منابع بسیار زیادی نیاز است.
همانطور که گفته شد، بسیاری از خدمات به کارگیری و انجام حملات DDoS در دارک وب موجود است و ممکن است مهاجم برای انجام حمله با یکی از این سرویس ها قرارداد ببندد. به طور طبیعی این هزینه برای مهاجم مستلزم پرداخت پول است، که آنها می توانند از طریق تهدیدات دریافت باج DDoS، آنرا بدست آورند.
معمولاً حملات DDoS یک بازی اعداد است. خواه طرف خواستار باج، قادر به انجام تهدیدهای خود باشد یا خیر، آنها برای پرداخت و دریافت باج روی درصد کمی از اهداف خود حساب می کنند.
به جای تلاش برای ارزیابی اعتبار تهدید و احتمال حمله، ایمن ترین راه استفاده از سرویس محافظت DDoS است که می تواند یک ساختار وب یا شبکه را به هر شکل ممکن بصورت آنلاین حفظ کند.

 

تفاوت حمله باج DDoS و باج افزار چیست؟
حملات باج افزاری یکی دیگر از انواع رایج اخاذی آنلاین است. باج افزار نرم افزاری مخرب است که سیستم ها و پایگاه داده های یک سازمان را رمزگذاری می کند و آنها را غیرقابل استفاده می کند. هنگامی که رمزگذاری کامل شود، مهاجم در ازای رمزگشایی سیستم های سازمان، پول مطالبه میکند. باج افزار باید به نوعی وارد سیستم ها یا شبکه های داخلی کسب و کار شود. پیوست های ایمیل مخرب همراه با حملات فیشینگ، عامل مشترک این نوع تهدیدات است.

برخلاف حمله باج افزاری، حمله باج DDoS سیستم های یک شرکت را رمزگذاری نمی کند. این حملات فقط هدفشان، آفلاین کردن آن مجموعه است. همچنین قبل از اجرای آن نیز، نیازی به دسترسی مهاجم به سیستم های داخلی یک کسب و کار نیست. با این وجود، با داشتن محفاظت به حد کافی قوی DDoS، حمله باج DDoS نمیتواند تاثیر بسزایی بر عملکرد یک کسب و کار ایجاد نماید.

 

باند بدافزار DarkSide در پشت حمله سایبری اخیر به Colonial Pipeline بوده است اما مشخص نیست که چه کسی در پشت پرده اختلال در زیرساخت های سایبری DarkSide بوده است.

گروه مجرمان سایبری باج افزار DarkSide که باعث بروز وقفه ای شش روزه در خط لوله Colonial Pipeline در هفته گذشته که منجر به کمبود سوخت و افزایش قیمت در سراسر ایالات متحده شده بودند، در حال پایان دادن به آن هستند.

این باند مجرمین اعلام کرد پس از آنکه سرورهای آنها ضبط شد و همچنین در پی درز اطلاعات حساب رمزارز این گروه توسط عاملان ناشناس، که برای پرداخت های خود از آن استفاده میکردند، عملیات خود را متوقف می کند.

در صورت دسترسی از طریق TORبه دارک وب و بررسی آدرس سایت DarkSide، اعلانی نمایش داده میشود که اعلام میکند این آدرس قابل یافتن نیست.

پیامی که توسط این گروه ارسال شده، بدین مضمون است: "چند ساعت پیش، ما دسترسی به بخش عمومی زیرساخت های خود را از دست دادیم".

در ادامه این پیام توضیح داده است که این خسارت بر وبلاگ قربانیان که اطلاعات سرقت شده از قربانیانی که از پرداخت باج خودداری کرده اند، منتشر می شود، تأثیر گذاشته است.

این حمله همچنین سرور پرداخت آنها و مواردی که ویژگی DoS آن را تأمین می کنند و برای تهییج کردن قربانیانی که از پرداخت باج ممانعت میکنند، مورد استفاده قرار میگرفته، از کار انداخته است.

این بروزرسانی همچنین ادعا میکند که سازمان دهندگان DarkSide در حال انتشار ابزارهای رمزگشایی برای تمام شرکت هایی هستند که تحت حمله باج افزاری قرار گرفته اند، اما هنوز هزینه ای پرداخت نکرده اند.

در این دستورالعمل ها آمده است: "پس از آن، شما آزاد خواهید بود هر کجا که خواستید با آنها ارتباط برقرار کنید".

همانطور که توسط برخی از متخصصان، به ویژه Intel471 اعلام شده است، برخی از اعضای اصلی DarkSide نیز با باند REvil گره خورده اند. جای تعجب نیست که برخی از متن های جزئیات پیام توسط DarkSide ظاهراً توسط یکی از رهبران پلتفرم سرویس باج افزار REvil نوشته شده است.

به گفته برایان کربس، نماینده REvil گفته است که برنامه آن ایجاد محدودیت های جدید در سازمان هایی است که شرکت های وابسته آنها می توانند هدف حملات باج افزاری واقع شوند؛ و از این پس حمله به "بخش اجتماعی" (که به عنوان موسسات بهداشتی و آموزشی تعریف شده است) و سازمانها در "بخش دولت" (ایالت) هر کشور ممنوع است. همکاران وابسته نیز قبل از آلوده کردن قربانیان ملزم به دریافت تأییدیه می شوند.

در زمان انتشار این مقاله، هنوز مشخص نبود که چه کسی وب سایت Darkside را مجبور به قطع ارتباط وب کرده و چه کسی پشت تخلیه حساب رمزنگاری شده آنها است.

اجرای ضعیف و ناکافی استانداردهای مخابراتی، تهدیدات زنجیره تأمین و ضعف در ساختار سیستم ها را می توان به عنوان خطرات عمده در زمینه امنیت سایبری شبکه های 5G برشمرد که به طور بالقوه این شبکه را به یک هدف سودآور برای مجرمان سایبری و دشمنان دولت ها و ملت ها تبدیل می کند تا از آن برای بهره برداری و سوءاستفاده از اطلاعات ارزشمند استفاده کنند.

به نقل از هکرنیوز، این تجزیه و تحلیل، با هدف شناسایی و ارزیابی خطرات و آسیب پذیری های موجود در 5G، در روز دوشنبه توسط آژانس امنیت ملی ایالات متحده (NSA)، با مشارکت دفتر مدیریت اطلاعات ملی (ODNI) و دپارتمان امنیت میهن (DHS) آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت (CISA) منتشر گردیده است.

در این گزارش آمده است: "با انتشار سیاست ها و استانداردهای جدید 5G، احتمال تهدیداتی که کاربر نهایی را تحت تأثیر قرار می دهد همچنان وجود دارد. به عنوان مثال، ممكن است حکومت ها سعی كنند تأثیر اندکی بر استانداردهایی وارد كنند كه به نفع فناوری های اختصاصی آنها باشد و انتخاب مشتریان را برای استفاده از سایر تجهیزات یا نرم افزار محدود كند".

 در این گزارش بخصوص به نفوذ بی مورد ملت های متخاصم در ایجاد استانداردهای فنی اشاره شده است که ممکن است زمینه را برای استفاده از فناوری ها و تجهیزات اختصاصی غیرقابل اعتماد که بروزرسانی، تعمیر و جایگزینی آنها دشوار است فراهم کند. در این گزارش موارد نگران کننده دیگری نیز وجود دارد. کنترل های امنیتی اختیاری که در پروتکل های ارتباط از راه دور نهفته است، که اگر توسط اپراتورهای شبکه اجرا نشود، میتوانند فضا را برای حملات مخرب آزاد بگذارند.

دومین زمینه نگرانی که توسط NSA، ODNI و CISA به شکل برجسته اشاره شده، زنجیره تأمین است. اجزای خریداری شده از تأمین کنندگان، فروشندگان و ارائه دهندگان خدمات شخص ثالث می توانند تقلبی بوده یا در معرض خطر قرار گیرند و با نقص امنیتی و بدافزاری که در مراحل اولیه توسعه وارد میشوند، عاملان تهدید را قادر می سازد تا در مراحل بعدی از آسیب پذیری ها سوءاستفاده کنند.

بر اساس این آنالیز، اجزای تقلبی به خطر افتاده می تواند عامل مخرب را قادر سازد که بر محرمانه بودن، یکپارچگی یا در دسترس بودن اطلاعاتی که از طریق دستگاه ها رد و بدل میشود، تأثیر بگذارد و به صورت جانبی به سایر قسمتهای حساس شبکه منتقل شود.

این فاکتور همچنین می تواند به شکل حمله زنجیره تامین نرم افزار باشد که در آن کد مخرب به شکلی هدفمند به ماژولی که به سمت کاربر هدف روانه میشود، با آلوده کردن مرکز کد منبع یا ربودن کانال توزیع، اضافه میگردد. که بدین طریق به کاربران آگاه و قربانی اجازه می دهد تا مولفه های خطرآفرین را در شبکه هایشان اجرا کنند.

در آخر، نقاط ضعف موجود در شاکله 5G می تواند به عنوان نقطه پرشی برای اجرای انواع حملات مورد استفاده قرار گیرد. در این میان نیاز به پشتیبانی از زیرساخت ارتباطی قدیمی 4G وجود دارد که همراه با مجموعه ای از کاستی ها را بصورت ذاتی در خود دارد که می تواند توسط عاملان حملات مخرب مورد سوءاستفاده قرار گیرد. مورد دیگر، مسئله مدیریت نادرست اسلایس ها است که می تواند به دشمنان اجازه دهد داده ها را از اسلایس های مختلف بدست آورند و حتی دسترسی مشترکان را نیز مختل نمایند.

در یک مطالعه که توسط ادپتیو موبایل در مارس 2021 منتشر شد، نشان داد که نقص های امنیتی در مدل اسلایس که می تواند برای دسترسی به داده ها و انجام حملات DoS بین برش های مختلف شبکه، در ساختار شبکه 5G اپراتور تلفن همراه ، دوباره استفاده شود.

در این گزارش مفصل آمده است: "سیستم های 5G برای رسیدن به پتانسیلشان، به مکمل فرکانس های طیف مختلف (پایین، متوسط ​​و بالا) نیاز دارند، زیرا هر نوع فرکانس مزایا و چالش های منحصر به فردی را ارائه می دهد. با افزایش تعداد دستگاه هایی که برای دستیابی به همان طیف رقابت می کنند، اشتراک گذاری این طیف فرکانس ها در حال رواج یافتن است. به اشتراک گذاری طیف ممکن است فرصت هایی را برای عاملان حملات مخرب فراهم کند تا در مسیرهای ارتباطی غیرقابل کنترل تداخل ایجاد کرده و مداخله کنند، که این امر بر شبکه های مهم ارتباطاتی تأثیر  بسزایی می گذارد".

در بررسی و شناسایی سیاست ها و استانداردها، زنجیره تأمین و شاکله سیستم های 5G به عنوان سه عامل اصلی تهدید بالقوه، هدف ارزیابی خطرات ناشی از انتقال به فناوری بی سیم جدید و همچنین اطمینان از استقرار زیرساخت های 5G ایمن و مطمئن است.

آژانس ها امنیتی اعلام کرده اند: "این تهدیدها و آسیب پذیری ها می تواند توسط عوامل تهدیدات مخرب برای تأثیر منفی بر سازمانها و کاربران استفاده شود. بدون تمرکز مداوم بر روی الگوها، جهتگیری ها و ساختارهای تهدید و مخاطرات شبکه 5G و شناسایی زود هنگام نقاط ضعف در ساختار سیستم، آسیب پذیری های جدید، تأثیر حوادث سایبری را به شکل قابل ملاحظه ای افزایش می دهند".