حملات سایبری به طور مکرر و بسیار جدی به ویژه بر شرکت های کوچک و متوسط (SME)، روند فزاینده ای را از خود نشان میدهند. متخصصان حوزه امنیت سایبری ارزیابی کرده اند که حملات سایبری در 5 سال آینده بیش از 5 تریلیون دلار هزینه به سازمان ها و نهادها تحمیل خواهد کرد.

ساده انگارانه است اگر تصور کنید که سرمایه گذاری های مستقل و هدف گذاری شده، تمرکز خود را از مجرمان سایبری دور نمایند، اما به طرز بسیار نامطلوبی، این نکته نمی تواند دور از حقیقت باشد. هر ساله تعداد زیادی از سازمان های کوچک قربانی حملات برنامه های مبتنی بر وب می شوند، بدین معنی که وقتی مجرمان برای دسترسی به سرور یا پایگاه داده از آسیب پذیری های کدگذاری سوءاستفاده می کنند، این نوع تهدیدات مخرب سایبری به عنوان برنامه های مبتنی بر وب شناخته می شوند.

به گزارش سایت ریکان‌ویت‌می، در مقایسه با حملات علیه سازمانهای بزرگتر، تعداد این حملات کمتر به نظر می رسد زیرا آنها معمولاً دارای یک تیم امنیتی داخلی هستند که به طور مداوم امنیت این نهادها را تامین میکنند و حتی اگر حمله ای صورت گیرد، توسط اخبار و دستگاه های رسانه های اجتماعی تحت پوشش قرار می گیرند، در حالی که حمله به شرکت های کوچکتر مورد توجه قرار نمی گیرد و تحت حمایت چندانی قرار نمیگیرند. این می تواند به نهادهای سرمایه گذاری خصوصی این احساس ناخوشایند را بدهد که همه دنیا در شرایط ایده آلی قرار دارند که از امنیت سایبری کافی برخوردار هستند. با این حال، شرکتهای کوچک در بیشتر موارد نسبت به شرکتهای بزرگ ناتوانتر هستند زیرا دارای سرمایه کمتری جهت اعمال تعهد امنیتی هستند.

 

مخاطرات قرار گرفتن تحت حملات سایبری

حملات سایبری خطری واقعی برای شرکتهای خصوصی هستند. این موضوع توسط موسسه پونمون در سال 2018 از طریق یک نظرسنجی بزرگ در زمینه امنیت سایبری تأیید شد. این بررسی شامل 1،045 سازمان کوچک و متوسط ​​در ایالات متحده آمریکا و انگلیس است.

در اینجا به برخی از یافته های اساسی اشاره شده است:

67% از پاسخ دهندگان در سال 2018 حداقل یک بار متحمل حمله سایبری شده اند. (در مقایسه با 61٪ در سال قبل).

کمی بیشتر از نیمی از پاسخ دهندگان که اطلاعات خود را از دست داده بودند و ادعا کردنده اند دلیل آن خطای کاربر انسانی ناآگاه یا یک کاربر بیرون از سازمان است.

سهم عظیمی از پاسخ دهندگان با حمله مهاجمان یا بدافزار مواجه شدند که مانع یافتن علت این اختلال یا مشکل آنتی ویروس سازمان آنها شده است.

دستگاه های تلفن همراه آسیب پذیرترین نقاط ورودی به شبکه های رایانه ای شرکت ها محسوب میشوند.

 

نوع حملات

• بدافزار: بدافزار نام جمعی برای تعدادی از انواع نرم افزارهای مخرب است، از جمله ویروس ها، باج افزارها و جاسوس افزارها. اختصاریست برای نرم افزارهای مخرب؛ بدافزار به طور معمول شامل کدی است که توسط مهاجمان سایبری تهیه شده و برای آسیب رسانی گسترده به داده ها و سیستم ها یا دستیابی غیر مجاز به شبکه طراحی شده است.
• فیشینگ: فیشینگ یک جرم سایبری است که در آن هدف یا هدفهای حملات، از طریق ایمیل، تلفن یا پیام متنی توسط شخصی که در شکل یک نهاد و سازمان قانونی برای جلب افراد جهت ارائه داده های حساس مانند اطلاعات شناسایی شخصی، اطلاعات بانکی و کارت اعتباری و رمزهای عبور است، مورد هجمه قرار میگیرند.
• عدم پذیرش حملات مدیریتی: حمله ای برای خاموش کردن دستگاه یا شبکه که آن را برای کاربران مورد نظر خود غیرقابل دسترسی می کند. حملات DoS جهت نیل به هدف خود، با ارسال حجم زیادی ترافیک یا ارسال اطلاعات، باعث از دسترس خارج شدن آنها می شوند. در هر دو مورد، حمله DoS کاربران مجاز (کارمندان، اعضا یا دارندگان حساب) را از سرویس یا منابعی که امکان دریافت خدمات داشته اند، محروم می کند.
• حملات مرد میانی یا Man-in-the-center: در حمله مرد میانی، یک هکر خود را در بین تو مرکز تبادل داده قرار میدهد تا اطلاعات را گردآوری و سرقت نماید.
• تزریق SQL: این حمله شامل کدهای مخربی است که در یک عملگر SQL اعمال می شود (نوعی برنامه ریزی مدیریت پایگاه اطلاعات ایجاد شده توسط مایکروسافت).
• سوءاستفاده Zero-day: این مورد حمله ای است که بین زمان آشکار شدن ضعف و تا رفع شدن آن اتفاق می افتد.

حملات می تواند از داخل یا خارج سازمان شما به وقع بپیوندد: حملات در داخل به طور منظم توسط نفرات ناسالم عضو مجموعه اجرا می شود. حملات بیرونی نیز ممکن است توسط کلاهبردارانی که در هر جای کره زمین یافت می شوند، انجام شود. حتی برخی از آنها ممکن است توسط agent های شرکت های دولتی انجام شوند.

 

تاثیر این حملات بر مشاغل کوچک

در یک حمله سایبری، پارامترهای متعددی میتوانند بر یک کسب و کار تاثیر بگذارند:

1. آسیب رسیدن به یا از دست دادن اطلاعات الکترونیکی و دیجیتال: یک حمله می تواند به اطلاعات دیجیتالی موجود در رایانه های شخصی شما آسیب برساند. برای مثال یک آلودگی (بدافزار) می تواند سوابق تجاری شما را از بین ببرد، که به طبع تولید مجدد آنها یک چرخه طولانی و انرژی بر است که شامل تفکیک کردن مستندات و اطلاعات قدیمی است.
2. هزینه های اضافی: این حملات برای ادامه روند کار ممکن است هزینه های اضافی ایجاد کنند. مثلا یک هکر به دو رایانه شخصی آسیب می رساند و شما را مجبور به جایگزینی دو ایستگاه دیگر می کند تا حداقل بتوانید تجارت خود را تا زمان برطرف شدن مشکل آنها رایانه های اسیب دیده، ادامه دهید.
3. از دست دادن درآمد: ممکن است دچار مشکلات مالی و کاهش سرمایه شوید. به طور مثال حمله به زیرساخت مدیریتی، شما را وادار می کند تا تجارت خود را به مدت دو روز تعطیل کنید. این تعطیلی دو روزه باعث می شود هم درآمد و هم مشتری خود را از دست بدهید.
4. مشکلات حقوقی امنیت شبکه و حریم خصوصی آن: به احتمال زیاد یک مجرم دیجیتال اطلاعات را از ساختار رایانه شما به سرفت میبرد و آن اطلاعات در اختیار طرف دیگری قرار میدهد (مثلا مشتری خاص خود)؛ این جمع آوری اطلاعات ممکن است باعث ثبت شکایت از شرکت شما و متهم شدنتان بشود. برای مثال یک برنامه نویس اطلاعات مربوط به تغییرات یا اقدامات آینده مشتری را می گیرد. این اطلاعات به دلیل سرقتی که رخ میدهد در اختیار یک هکر قرار میگیرد. متعاقبا مشتری از شما به اتهام اینکه بی احتیاطی شما باعث ایجاد یک ضرر مالی در سازمانش شده است و عدم توانایی در تأمین اطلاعات شکایت می کند.
5. ضررهای تحمیلی: یک هکر کلاه سیاه اطلاعات حساس (شما یا شخص دیگری) را می دزدد و بعد از آن از شما 50 هزار دلار به عنوان باج مطالبه مینماید و در غیر اینصورت اقدام به ارسال آن اطلاعات در اینترنت می کند. سپس دوباره، شما به طور تصادفی باج افزاری را بارگیری می کنید که اطلاعات شما را رمزگذاری می کند و آن را غیرقابل دسترس و استفاده مینماید. مهاجم در ازای ارائه رمز الکترونیکی، تقاضای پرداخت پول می کند تا به شما امکان بدهد که به فایل های رمزگذاری شده دسترسی پیدا کنید.
6. هزینه های اطلاع رسانی: همچنین به عنوان هزینه های اخطار نیز شناخته می شود؛ اکثر کشورها قوانینی را تصویب کرده اند که شما را ملزم مینماید تا به افرادی که اطلاعاتشان در زمان در اختیار داشتن آنها توسط شما مورد حمله قرار گرفته است، مشاوره و خدمات ارائه دهید. به همین ترتیب شما ملزم خواهید بود که در مورد گام هایی که نیاز است و در راستای حل مشکلات برمی دارید، اشاره کنید.
7. آسیب رسیدن به اعتبار شما: یک حمله سایبری می تواند به شدت به جایگاه و اعتبار سازمان شما آسیب برساند. مشتری های احتمالی ممکن است از کار با شما خودداری کنند، زیرا اعتماد شما به چالش کشیده شده است و سازمان شما از کنترل ساختار داخلی خود ناتوان است یا حتی هرگونه ارتباط گرفتن و رابطه داشتن با شرکت شما به جایگاه و اعتبار آنها آسیب می رساند.

 

کمپانی زیمنس روز جمعه بروزرسانی هایی برای رفع آسیب پذیری شدید در Programmable Logic Controller (PLC)های SIMATIC S7-1200 و S7-1500 ارائه کرد. این آسیب پذیری ها می توانند توسط عامل مخرب مورد سوءاستفاده قرار بگیرد تا از راه دور به قسمت های محافظت شده حافظه دسترسی پیدا کند و امکان اجرای بدون محدودیت و بدون شناسایی کدهای دستوری را بدست بیاورد؛ محققان از آن با عنوان"جام مقدس" مهاجم نام برده اند.

آسیب پذیری bypass محافظت از حافظه که به صورت CVE-2020-15782 بیان می شود (امتیاز CVSS: 8.1) توسط شرکت امنیتی فناوری عملیاتی کلاروتی با مهندسی معکوس زبان بایت MC7 / MC7+ برای اجرای برنامه های PLC در ریزپردازنده کشف و پیدا شد. در حال حاضر هنوز مدرکی دال بر سوءاستفاده از این آسیب پذیری در فضای سایبری گزارش نشده است.

در یک مشاوره امنیتی صادر شده توسط زیمنس، شرکت اتوماسیون صنعتی آلمان گفت: مهاجم از راه دور غیرمجاز با دسترسی شبکه به TCP پورت 102 پتانسیل این را دارد که بتواند داده ها و کد دلخواه خود را در قسمت های محافظت شده حافظه بنویسد یا داده های حساس را برای حملات آینده خود خوانده و آنالیز نماید.

تال کرن، محقق کلاروتی گفت: "دستیابی به امکان اجرای کد بومی بر روی یک سیستم کنترل صنعتی مانند یک PLC، هدف نهایی است و تقریبا تعداد کمی از مهاجمان پیشرفته به این امکان دست یافته اند". وی افزود: "این سیستم های پیچیده دارای سیستم های محافظتی درون حافظه ای متعددی هستند كه یک مهاجم برای عبور از آنها باید با موانعی روبرو شود تا بتواند نه تنها كد مورد نظر خود را اجرا كند، بلكه قابل شناسایی نیز نباشد".

 

این نقص جدید نه تنها به عامل تهدید اجازه می دهد تا کد محلی را در PLC های S7 زیمنس به دست آورد، بلکه در حمله پیچیده همچنین مهاجم با فرار از سندباکس کاربر برای نوشتن داده ها و کد دلخواه به طور مستقیم در قسمت های محافظت شده حافظه، از شناسایی توسط سیستم عامل اصلی یا هر نرم افزار تشخیصی جلوگیری می کند.

هر چند کلاروتی خاطرنشان کرده است که این حمله نیاز به دسترسی شبکه به PLC و همچنین اجازه دانلود PLC را دارد. در مورد جلیبرک کردن سندباکس بومی PLC، این شرکت گفت که این مهاجم در طی این آسیب پذیری می تواند یک برنامه مخرب در سطح کرنل را به سیستم عامل و به گونه ای که امکان اجرای حتمی کد از راه دور را فراهم نماید، تزریق کند.

این مورد بسیار متفاوت از دفعات اولی است که امکان اجرای ناشناس کدها در تجهیزات PLS زیمنس فراهم شده بود. در سال 2010، وُرم معروف استاکس نت با استفاده از اصلاح کد در PLC های زیمنس برای جاسوسی سایبری و خرابکاری های مخفی، از اشکالات متعدد ویندوز برای برنامه ریزی مجدد سیستم های کنترل صنعتی و ایجاد اغتشاش استفاده کرد.

سپس در سال 2019، محققان سطح جدیدی از حملات به نام "Rogue7" را شناسایی کردند كه از نقاط ضعف موجود در پروتكل ارتباطی S7 اختصاصی خود استفاده کند تا برای ایجاد یك استیشن مهندسی تقلبی كه می تواند TIA را به PLC بدل کند و هرگونه پیام دلخواهی را که مورد نظر مهاجم است، تزریق نماید، از آن بهره ببرد.

زیمنس به شدت به کاربران توصیه می کند که برای کاهش مخاطرات، دستگاه های خود را به آخرین نسخه بروزرسانی کنند. این شرکت گفت که بروزرسانی های بیشتری را نیز ارائه می دهد و از مشتریان خود می خواهد اقدامات متقابل و راه حل های امنیتی لام را برای محصولاتی که هنوز قابل بروزرسانی نیستند، اعمال کنند.